خانه

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

خان

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /خانِه/

اسم

خانه

1. بنایی برای سکونت و زندگی یک یا چند نفر، بویژه اعضای یک خانواده.
2. مرکز یا ساختمانی که برای امر خاصی بکار می‌رود.

قید

1. منسوب به خان؛ محل سکونت، منزل، سرای، دار.

مثال‌ها

1. خانه بخت رفتن کنایه از: شوهر کردن.

––––

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین