فارسی

ویرایش

ریشه شناسی

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • [دُ دَ]

  مصدرمتعدی

ویرایش

درودن

  1. درو کردن، بریدن گیاهان با داس.
  1. کنش درو کردن و حاصل برداشتن محصول.
    مگوی آنچه طاقت نداری شنود / كه جو كشته گندم نخواهی درود'. «سعدی»

جستارهای وابسته

ویرایش

––––

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه
  NODES