سفید

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• سپید

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /سِفید/

اسم

سفید

1. از رنگ‌های ترکیبی مانند رنگ برف یا شیر تازه باشد، ابیض.

صفت

1. رنگ شیر؛ رنگ برف تازه.

قید

1. سیاه. اسود.
2. (کن.): ظاهر، نمایان. سفید و اسپید و سپی نیز گویند.

––––

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین
• Unipers: sefid