شاهی

زراعت شاهی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /شاهِی/

اسم

شاهی

1. (گیاهی): نوعی سبزی خوراکی از خانواده سبزیجات. تره، تیرک.
2. واحد پول خُرد برابر با یک بیستم ریال که در عهد قاجاریه و اوایل پهلوی رایج بود.

صفت نسبی

1. منسوب به شاه.

   من ایران نخواهم نه خاور نه چین/ نه شاهی نه گسترده روی زمین «فردوسی»

---

منابع

• فرهنگ لغت معین/ شاهنامه