شراب

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

آوایش

• /شَراب/

اسم

شراب

1. نوشیدنی مستی‌آور ترجیحاً مَی.
2. دارویی که از شکر یا عسل پخته درست کنند.

مثال

1. شراب در دست داشتن: کنایه از مست بودن.

ریشه شناسی۲

• زبان معیار باستان

آوایش

• /شَر/آب/

اسم مرکب

شراب

1. شراب ممکن است به زبان معیار باستان از دو بخش یا کلمه شَر یعنی مایه بدبختی و مصیبت و آب به معنی نوشیدنی است.

---

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ شمس