کله

(کِ لَّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

دکتر کزازی در مورد واژه ی "کله " می نویسد : ( ( کله kola به معنی کاکل و طرّه است و ریختی از" کلاله". می تواند بود که ستاک واژه همان باشد که در" کلاه" نیز دیده می آید. ) )

( ( همه گیل مردان چو شیر یله

ابا طوق زرین و مشکین کُله ) )

( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، ۱۳۸۵، ص ۳۷۹. )

اسم

روپوش، پشه بند، سایبان،

جمع

کِلَل.

منابع

فرهنگ لغت معین

(کَ یا کِ لِ)

بخیه کردن خیاط جامه را.
هر مرتبه‌ای که سوزن را بر جامه فرو برند و برآرند.

منابع

فرهنگ لغت معین

(کَ لِ)

اجا

شرم مرد، ذکر.

منابع

فرهنگ لغت معین

(کَ لَّ یا لُِ)

سر، رأس (اعم از انسان یا حیوان)

هر چیز گرد.
هوش، عقل.
جمجمه (جانوری)

ویژگی آجری که از عرض چیده شده باشد ؛ ~ی کسی بوی قرمه سبزی دادن کنایه از: توقعات و انتظارات فزون تر از حد خود در سر پروراندن، داخل سیاست شدن و سخنان ضد حکومت گفتن. ؛ ~ی کسی گرم شدن کنایه از: مست شدن. ؛پس ~ی کسی زدن کنایه از: کسی را به کاری واداشتن.

منابع

فرهنگ لغت معین

(کَ لَ یا لِ)

رخساره، روی، چهره.
گوی که در وقت خندیدن بر دو طرف روی پیدا شود.

منابع

فرهنگ لغت معین

(کُ لَ هْ)

قید

دیگدان.

منابع

فرهنگ لغت معین

(کُ لَ یا لِ)

صفت

کوتاه، ناق

بی دم، بی دسته.

اسم

مخفف کلاه.

منابع

فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی:poll

انگلیسی: pate