کم

فارسی

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /کَم/

صفت

کم

1. ویژگی چیزی که تعدادش زیاد نیست یا به اندازه مورد نظر نیست؛ ویژگی کمیت کوچک، اندک، قلیل. مقابل زیاد.

   کم ممکن است اصطلاح بسیار کهن و به شکل‌های کَم، کِم، کُم قابل صرف باشد؛ در زبان معیار باستان هر کدام مفهوم جداگانه‌ای دارند، که کَم نوعی غربیل یا غربال بوده که برای الک نخود و لوبیا و مناسب گندم و جو نبوده است.

2. لبه یا قاب الک یا غربال. کمان.

صفت تفصیلی

1. کمتر، اقل. الا، منهای. کمیاب، نادر.

زبان دیگر

ریشه لغت

• عربی

اسم

کُمّ

1. آستین.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها
آذری: آز عربى: واطى آلمانى: niedrig انگلیسی: low ايتاليایی: basso كردى: nizm ،nizim روسی: низкий

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین