νεαρός

Grec

Étymologie

Du grec ancien νεαρός, nearós.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		νεαρός		νεαρή		νεαρό
génitif		νεαρού		νεαρής		νεαρού
accusatif		νεαρό		νεαρή		νεαρό
vocatif		νεαρέ		νεαρή		νεαρό
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		νεαροί		νεαρές		νεαρά
génitif		νεαρών		νεαρών		νεαρών
accusatif		νεαρούς		νεαρές		νεαρά
vocatif		νεαροί		νεαρές		νεαρά

νεαρός (nearós) \nɛ.a.ˈɾɔs\

1. Jeune.

Synonymes

• μικρός
• νέος

Grec ancien

Étymologie

Forme poétique de νέος, néos (« nouveau, jeune »).

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		νεαρός		νεαρά		νεαρόν
vocatif		νεαρέ		νεαρά		νεαρόν
accusatif		νεαρόν		νεαράν		νεαρόν
génitif		νεαροῦ		νεαρᾶς		νεαροῦ
datif		νεαρῷ		νεαρᾷ		νεαρῷ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		νεαρώ		νεαρά		νεαρώ
vocatif		νεαρώ		νεαρά		νεαρώ
accusatif		νεαρώ		νεαρά		νεαρώ
génitif		νεαροῖν		νεαραῖν		νεαροῖν
datif		νεαροῖν		νεαραῖν		νεαροῖν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		νεαροί		νεαραί		νεαρά
vocatif		νεαροί		νεαραί		νεαρά
accusatif		νεαρούς		νεαράς		νεαρά
génitif		νεαρῶν		νεαρῶν		νεαρῶν
datif		νεαροῖς		νεαραῖς		νεαροῖς

νεαρός, nearós *\ne.a.ˈros\

1. Jeune.

Références

• « νεαρός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage