πλαστικός

Grec

Étymologie

Du grec ancien πλαστικός, plastikós.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		πλαστικός		πλαστική		πλαστικό
génitif		πλαστικού		πλαστικής		πλαστικού
accusatif		πλαστικό		πλαστική		πλαστικό
vocatif		πλαστικέ		πλαστική		πλαστικό
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		πλαστικοί		πλαστικές		πλαστικά
génitif		πλαστικών		πλαστικών		πλαστικών
accusatif		πλαστικούς		πλαστικές		πλαστικά
vocatif		πλαστικοί		πλαστικές		πλαστικά

πλαστικός, plastikós \Prononciation ?\

1. Plastique.
   • Πλαστικό μπουκάλι, bouteille en plastique.

Dérivés

• πλαστικό (« matière plastique »)

Références

• Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (πλαστικός)

Grec ancien

Étymologie

Mot composé de πλάστης, plástês (« modeleur »).

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		πλαστικός		πλαστική		πλαστικόν
vocatif		πλαστικέ		πλαστική		πλαστικόν
accusatif		πλαστικόν		πλαστικήν		πλαστικόν
génitif		πλαστικοῦ		πλαστικῆς		πλαστικοῦ
datif		πλαστικῷ		πλαστικῇ		πλαστικῷ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		πλαστικώ		πλαστικά		πλαστικώ
vocatif		πλαστικώ		πλαστικά		πλαστικώ
accusatif		πλαστικώ		πλαστικά		πλαστικώ
génitif		πλαστικοῖν		πλαστικαῖν		πλαστικοῖν
datif		πλαστικοῖν		πλαστικαῖν		πλαστικοῖν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		πλαστικοί		πλαστικαί		πλαστικά
vocatif		πλαστικοί		πλαστικαί		πλαστικά
accusatif		πλαστικούς		πλαστικάς		πλαστικά
génitif		πλαστικῶν		πλαστικῶν		πλαστικῶν
datif		πλαστικοῖς		πλαστικαῖς		πλαστικοῖς

πλαστικός, plastikós *\Prononciation ?\

1. Plastique, de modelage.
   • αἱ πλαστικαί τέχναι, les arts plastiques.

Apparentés étymologiques

• πλάσσω (« modeler, façonner »)

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : πλαστικός
• Latin : plasticus

Références

• « πλαστικός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage