συκωτός

Grec ancien

Étymologie

De συκόομαι, sukóomai (« engraisser aux figues »).

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		συκωτός		συκωτή		συκωτόν
vocatif		συκωτέ		συκωτή		συκωτόν
accusatif		συκωτόν		συκωτήν		συκωτόν
génitif		συκωτοῦ		συκωτῆς		συκωτοῦ
datif		συκωτῷ		συκωτῇ		συκωτῷ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		συκωτώ		συκωτά		συκωτώ
vocatif		συκωτώ		συκωτά		συκωτώ
accusatif		συκωτώ		συκωτά		συκωτώ
génitif		συκωτοῖν		συκωταῖν		συκωτοῖν
datif		συκωτοῖν		συκωταῖν		συκωτοῖν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		συκωτοί		συκωταί		συκωτά
vocatif		συκωτοί		συκωταί		συκωτά
accusatif		συκωτούς		συκωτάς		συκωτά
génitif		συκωτῶν		συκωτῶν		συκωτῶν
datif		συκωτοῖς		συκωταῖς		συκωτοῖς

συκωτός, sukôtós *\Prononciation ?\

1. Engraissé aux figues.
   • ἧπαρ συκωτόν

     foie d’un animal engraissé aux figues.

Apparentés étymologiques

• σῦκον

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : συκώτι, foie

Références

• συκωτός, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon