Étymologie

modifier
Du vieux haut allemand blankhit, équivalent du dérivé de blank (« brillant »), avec le suffixe -heit.

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif błękit błękity
Vocatif błękicie błękity
Accusatif błękit błękity
Génitif błękitu błękitów
Locatif błękicie błękitach
Datif błękitowi błękitom
Instrumental błękitem błękitami
 

błękit masculin inanimé

  1. (Colorimétrie) Bleu ciel.
    • Błękit miał wiele znaczeń zmieniających się przez wieki. Symbolizował wierność, stałość uczuć, czystość i trwałość. — (błękit sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)  )
      Le bleu ciel avait de nombreuses significations qui ont changé au fil des siècles. Il symbolisait la fidélité, les sentiments constants, la pureté et la durabilité.

Synonymes

modifier

Dérivés

modifier

Prononciation

modifier

Références

modifier
  NODES