ὀδούς
Étymologie
modifier- De l’indo-européen commun *h₃dónts qui a également donné दत् dat en sanskrit, dēns, dentis en latin, et tooth en anglais.
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ὁ | ὀδούς | οἱ | ὀδόντες | τὼ | ὀδόντε |
Vocatif | ὀδούς | ὀδόντες | ὀδόντε | |||
Accusatif | τὸν | ὀδόντα | τοὺς | ὀδόντας | τὼ | ὀδόντε |
Génitif | τοῦ | ὀδόντος | τῶν | ὀδόντων | τοῖν | ὀδόντοιν |
Datif | τῷ | ὀδόντι | τοῖς | ὀδοῦσι(ν) | τοῖν | ὀδόντοιν |
ὀδούς, odoús *\o.ˈdoːs\ masculin
- (Anatomie) Dent.
- Ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος. — (L’Exode, 21, 23-25)
- Œil pour œil, dent pour dent.
- Ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος. — (L’Exode, 21, 23-25)
Variantes
modifier- ὀδών (Ionien)
Dérivés
modifierDérivés dans d’autres langues
modifierRéférences
modifier- « ὀδούς », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage