Joe Cocker
John Robert (Joe) Cocker (Sheffield, 20 maaie 1944 – Crawford, 22 desimber 2014) wie in Ingelske rocksjonger. Hy hie ûnder oaren sukses mei de lieten With a little help from my friends, You are so beautiful en Up where we belong.
| Joe Cocker | ||
 sjonger en/of muzikant
| ||
| ||
| Joe Cocker (2003) | ||
| persoanlike bysûnderheden | ||
| echte namme | John Robert Cocker | |
| nasjonaliteit |  Britsk
| |
| berne | 20 maaie 1944 | |
| berteplak | Sheffield | |
| stoarn | 22 desimber 2014 | |
| stjerplak | Crawford | |
| etnisiteit |  Ingelsk
| |
| wurkpaad | ||
| sjenre | Rock, Blues | |
| sjongtaal | Ingelsk | |
| grutste hit(s) | With a Little Help from My Friends, Unchain My Heart, You Are So Beautiful | |
| jierren aktyf | 1961 - 2014 | |
Skiednis
bewurkje seksjeJoe Cocker wie leadjitter en hie al sûnt 1960 yn in tal bands spile, doe’t er syn earste single I’ll cry instead útbrocht. Mei syn twadde single Majorine hie er mear sukses, mar hy bruts pas troch mei syn band The Grease Band yn de hjerst fan 1968 mei de Beatles-cover With a little help from my friends. Dat lietsje wie bekind fan it Beatles-album Sgt. Pepper’s lonely hearts club band en Cocker joech der in hiele eigen, wat rugere, foarm oan. Letter naam er in album op, mei deselde titel as de single.Op dat album spilen ûnder oaren ek Stevie Winwood (Traffic en Blind Faith) en Jimmy Page (Yardbirds en Led Zeppelin). Yn augustus 1969 song er op it ferneamde Woodstockfestival. Hy foel op troch syn rauwe stim en syn motoryk. Hy sloech frjemd om him hinne mei de earms en wjukkele oer it poadium. Trochdat der ek in film makke waard fan it Woodstock Festival wie Joe Cocker oer de hiele wrâld te sjen en waard er wrâldferneamd.
Yn de jierren 1969-1974 hie er ûnder oaren sukses mei de singles Delta Lady, The letter (syn earste numer 1 hit yn de Feriene Steaten) Hightime we went, Cry me a river en Feelin’ allright. Yn 1970 makke er in tournee troch de FS mei in grut tal muzikanten, ûnder lieding fan de muzikant Leon Russell, dat de Mad dogs and Englishmen tournee neamd waard. Joe Cocker en syn begelieders reizigen yn amper sân wiken troch sa’n 50 Amerikaanske stêden. Der waard in soad drank en drugs brûkt en Joe Cocker krige dêrtroch sawol swierrichheden mei syn stim (dy‘t noch folle heazer wurden wie) as mei syn lichem. Hy gong wer by syn âlden wenjen en kaam der stadichoan wer boppenop.
Yn 1972 gong er op tournee mei de pianist Chris Stainton, troch Amearika, Europa en Australië. Mar hy rekke wer oan de drugs en waard opnaam yn in ôfkickklinyk. In pear jier letter krige er wer op ‘e nij sukses, earst mei You are so beautiful (1975) en letter tegearre mei Jennifer Warnes mei it lietsje Up where we belong (1982) foar de film An Officer and a Gentleman. Foar dit liet krige dit duo in Grammy Award. Yn 1986 brocht er it lietsje You can leave your hat on út, dat skreaun wie troch Randy Newman. Dat lietsje wurdt brûkt yn de erotyske film 9 1/2 weeks. Yn 1988 song hy op Pinkpop en yn in fol Ahoy. Yn dat selde jier song er ek op it Feanhoopfestival. Nei it grutte sukses yn de jierren santich en tachtich stiet er no noch alle jierren mei in tal ferskes yn de Radio 2 Top 2000. Yn 2017 wienen dat: With a little help from my friends (364), You are so beautiful (571), Unchain my heart (877), N ‘oubliez jamais (912) en You can leave your hat on (1226). Hy is ferstoarn troch in slimme skykte op 22 desimber 2014, doe wie er 70 jier.
Diskografy
bewurkje seksje- With a Little Help from My Friends (1969)
- Joe Cocker! (1969)
- Joe Cocker (1972/EU: 1973)
- I Can Stand a Little Rain (1974)
- Jamaica Say You Will (1975)
- Stingray (1976)
- Luxury You Can Afford (1978)
- Sheffield Steel (1982)
- Civilized Man (1984)
- Cocker (1986)
- Unchain My Heart (1987)
- One Night of Sin (1989)
- Night Calls (1991/US: 1992)
- Have a Little Faith (1994)
- Organic (1996)
- Across from Midnight (1997)
- No Ordinary World (1999/US: 2000)
- Respect Yourself (2002)
- Heart & Soul (2004/US: 2005)
- Hymn for My Soul (2007/US: 2008)
- Hard Knocks (2010/US: 2012)
- Fire It Up (2012)