Oso
- Véxase tamén: Orbiting Solar Observatory.
| Úrsidos Ursidae Osos Rango fósil: eoceno - actualidade | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Oso pardo, Ursus arctos | |||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Subfamilias | |||||||||||||||||||
A dos úrsidos[2] (Ursidae) é unha familia de mamíferos da orde dos carnívoros que inclúe animais de grandes dimensións coñecidos como osos,[3] incluíndo o oso panda.[4]
Aspecto
editarTodos os osos teñen en común a pelaxe densa que pode ser de distintas cores segundo o oso, un rabo curto e un bo sentido do olfacto e do ouvido. Son animais corpulentos, aínda que isto depende, en último grao, da dieta de cada animal, e mesmo son quen de alzarse en pé sobre as patas posteriores. Posúen un fociño longo e orellas arredondadas.
Bioloxía
editarHábitat
editarO osos adáptase a unha gran variedade de ambientes, desde os trópicos ao Ártico, e da selva até a banquisa. Normalmente son animais moi solitarios e non permanecen uns con outros máis que períodos moi curtos. Certas especies, como o oso polar (Ursus maritimus) e o oso pardo (Ursus arctos), poden ser perigosos para os humanos. Defenden, en especial, os seus territorios e tocos.
Comportamento
editarNas rexións temperadas e frías os osos pasan o período invernal nun estado de sono profundo e prolongado, que vén sendo denominado, erradamente, como estadio de letargo, e que é mais apropiado denominar como período de repouso invernal,[5] portque, de feito, aínda que o seu organismo non consome alimento nin auga, o certo é que durante este tempo a súa temperatura corpórea non baixa moito, e as súas funcións fisiolóxicas, pese a reducírense, desenvólvense consonte á regra. As femias mesmo corren o risco de parir e ter que aleitar a prole. Mais a causa deste longo estado de torpor, as crías son de dimensións moi reducidas con respecto do tamaño da nai (até un 1/600 menores), aforrando así gastos elevados de enerxía, ora no parto, ora no aleitamento.
Alimentación
editarSon omnívoros, aínda que algúns posúen unha dieta baseada só en carne, como ocorre co oso polar. Comen tamén liques, raíces e bagas. Son capaces de capturar peixes en cursos de auga. Cazan, especialmente, na tarde e na alba, salvo que haxa seres humanos na contorna.
Reprodución
editarA época de reprodución dos osos é moi breve. Reprodúcense de maneira estacional, polo común logo do período de hibernación. As crías nacen desdentados, cegos e pelóns. O habitual son camadas de 1 a 3 crías, que permanecerán coa nai durante uns seis meses. Primeiro alimentados co leite materno; logo de tres meses comezarán a cazar en compaña da nai. Despois xa son xebrados, mais ficarán aínda nas mesmas paraxes durante tres anos. Ao cabo duns sete anos xa atinxen a madurez sexual.
Teñen unha esperanza de vida de entre 25 a 40 anos, segundo as especies.
Clasificación
editarFamilia Ursidae
- Subfamilia Ailuropodinae
- Xénero Ailuropoda
- Ailuropoda melanoleuca – Oso panda ou panda xigante
- Xénero Ailuropoda
- Subfamilia Ursinae
- Subfamilia Tremarctinae
- Xénero Tremarctos
- Xénero Ursus
- Ursus americanus
- Ursus arctos – Oso pardo
- Ursus maritimus – Oso polar
- Ursus thibetanus - Oso tibetano
Relacións filoxenéticas
editarOs úrsidos son unha familia de evolución tardía, e comparten cos cánidos un antepasado común. Comparten trazos cos prociónidos (mapaches), os otaríidos (leóns mariños) e os odobénidos (morsas).
O mapaches e os osos diverxeron hai ao redor de 30 Ma. Tremarctos ornatus (o oso de anteollos) separarouse dos outros osos hai uns 3 Ma. As seis especies distintas de osos apareceron hai uns 6 Ma. O rexistros fósiles e as análises de ADN permitiron demostrar que o oso polar e o oso pardo se separaron hai tan só uns 200 000 anos.
Unha clasificación controvertida
editarHoubo numerosos debates sobre a posición filoxenética dos pandas (o maior e o menor) e os mapaches, desde situalos a todos na familia dos prociónidos, até situar o xénero Ailuropoda nunha familia propia, a dos ailuropódidos.[6] Porén, recentes análises xenéticas mostran que o panda xigante é un parente moi próximo dos osos, polo que a mairoía dos autores o sitúan dentro da familia dos úrsidos como único representante actual da subfamilia dos ailuropodinos,[7] mentres que a clasificación do panda menor (Ailurus fulgens) aínda se discute.
Distribución xeográfica
editar
Helarctos malayanus ( )
Melursus ursinus ( )
Tremarctos ornatus
Ursus americanus
Ursus thibetanus ( , , , )
Ursus arctos ( )
Ursus maritimus
Notas
editar- ↑ Ursidae Fischer de Waldheim, 1817 no SIIT.
- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para úrsidos.
- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para oso.
- ↑ "oso panda no dicionario da RAG.". Arquivado dende o orixinal o 22 de xullo de 2013. Consultado o 09 de novembro de 2013.
- ↑ Díaz d'a Silva e Cartelle (2007), p. 90.
- ↑ Ailuropodoidae en The Free Dictyonary.
- ↑ Ailuropodinae Arquivado 10 de novembro de 2013 en Wayback Machine. en Paleobiology Database.
Véxase tamén
editar| Commons ten máis contidos multimedia sobre: Oso |
| Wikispecies posúe unha páxina sobre: Oso |
Bibliografía
editar- Díaz d'a Silva e Carrtelle, Y. (2007): Guía dos mamíferos de Galicia. A Coruña: Baía Edicións. ISBN 978-84-96883-20-7.
- Kowalski, K. (1981): Mamíferos. Manual de teriología. Madrid: H. Blume Ediciones. ISBN 84-7214-229-9.
- Wilson, D. E. & Reeder, D. M. (eds.) (2005): Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference. Third edition. Baltimore, Mariland, USA: Johns Hopkins University Press, 2 vols. ISBN 0-8018-8221-4.