Alto Comisionado das Nacións Unidas para os Refuxiados
O Alto Comisionado das Nacións Unidas para os Refuxiados (ACNUR) é o organismo das Nacións Unidas encargado de protexer os refuxiados e desprazados por persecucións ou conflitos, e promover solucións duradeiras á súa situación, mediante o reasentamento voluntario no seu país de orixe ou no de acollida. Ten a súa sede en Xenebra, Suíza, e máis de 250 oficinas esparexidas por todo o mundo. O dereito ao asilo e refuxio está contemplado na Declaración Universal dos Dereitos Humanos do seguinte xeito:
Alto Comisionado das Nacións Unidas para os Refuxiados | |
---|---|
Acrónimo | UNHCR |
Tipo | organização estabelecida pelas Nações Unidas, organización intergobernamental e organización internacional |
Campo de traballo | refugee law e ajuda humanitária |
Data de fundación | 14 de decembro de 1950 |
Director/a | Gerrit Jan van Heuven Goedhart, August R. Lindt, Felix Schnyder, Prince Sadruddin Aga Khan, Thorvald Stoltenberg, Sadako Ogata, Ruud Lubbers, António Guterres, Poul Hartling, Jean-Pierre Hocké e Filippo Grandi |
Organización matriz | ONU |
Premios | Premio Nobel da Paz, Premio Nobel da Paz, Premio Indira Gandhi e Premio Balzan |
Sede | Xenebra |
Na rede | |
https://www.unhcr.org | |
[ editar datos en Wikidata ] |
- En caso de persecución, toda persoa ten dereito a buscar asilo, e a desfrutar del, en calquera país.
- Este dereito non poderá ser invocado contra unha acción xudicial realmente orixinada por delitos comúns ou por actos opostos aos propósitos e principios das Nacións Unidas.
Artigo 14 da Declaración Universal dos Dereitos Humanos (1948)
Concedéuselle o Premio Nobel da Paz en dúas ocasións, nos anos 1954 e 1981, así como o Premio Príncipe de Asturias de Cooperación Internacional en 1991.
Concede anualmente o premio Nansen Refugee Award, (coñecido anteriormente como a Medalla Nansen), a individuos ou grupos que destacaran na causa dos refuxiados.
Creación de ACNUR
editarO Estatuto da Oficina do Alto Comisionado das Nacións Unidas para os Refuxiados foi adoptado na resolución 428 (V) da Asemblea Xeral das Nacións Unidas o 14 de decembro de 1950, e iniciou as súas funcións no mes primeiro de 1951, tendo como primeiro decreto o de axudar a reasentar máis dun millón de refuxiados europeos que aínda estaban sen fogar como consecuencia da segunda guerra mundial.
Os antecedentes históricos directos de ACNUR foron:
- A designación por parte da Sociedade de Nacións dun Alto Comisionado para os Refuxiados en 1922, Fridtjof Nansen
- A Administración de Socorro e Rehabilitación das Nacións Unidas (United Nations Relief and Rehabilitation Administration)[1] entre 1943 e 1949, creada para axudar aos refuxiados da segunda guerra mundial (aquí o termo Nacións Unidas fai referencia aos países coñecidos como aliados, non á ONU)
- Organización Internacional dos Refuxiados (International Refugee Organization), axencia especializada das Nacións Unidas de 1946 a 1952.
A Convención sobre o Estatuto dos Refuxiados de 1951 definiu o concepto de refuxiado e estableceu o tratamento que debe recibir, e o Protocolo de 1967 unificou varias resolucións adicionais para ampliar o marco de actuación de ACNUR e os países adheridos.
Alcance actual
editarPola expansión das actividades de ACNUR a todo o mundo, e a desprazados dentro dun país ademais de internacionais, o número de persoas que son obxecto de preocupación para ACNUR aumentou considerablemente desde os seus inicios, ao tempo que se acentuou a complexidade do problema do desprazamento forzado. En total, até principios do século XXI, proporcionou asistencia a máis de 111 millóns de refuxiados e desprazados.
A finais de 2009, a poboación total baixo o amparo de ACNUR era de 40 millóns de persoas, en países de todo o mundo. As nacionalidades de orixe da maior parte dos refuxiados ou desprazados son afgáns (2,9 millóns), colombianos (2,5 millóns), iraquís (1,8 millóns), sudaneses (1,6 millóns) e somalís (839.000), sendo os países de acollida principais Colombia (2 millóns), Iraq (1,6 millóns), Paquistán (1,1 millóns), Sudán (1 millón) e Afganistán (960.000).
Persoal de ACNUR
editarTraballan para ACNUR unhas 7000 persoas por 116 países. Desde principios da década de 1980, ACNUR empezou a traballar con Embaixadores de Boa Vontade,[2] isto é, persoas de renome que empregan a súa fama ou acceso aos medios de comunicación para buscar apoios en favor da causa dos refuxiados. Embaixadores de Boa Vontade de ACNUR e ano do seu nomeamento:
- Barbara Hendricks (cantante clásico), 1987
- Adel Imam (actor), 2000
- Giorgio Armani (deseñador), 2002
- Julien Clerc (cantante), 2003
- Osvaldo Laport (actor), 2006
- George Dalaras (cantante), 2006
- Jesús Vázquez (presentador de televisión), 2007
- Muazzez Ersoy (cantante), 2007
- Angelina Jolie (actriz) 17 de abril de 2012-presente
Altos comisionados
editarEste artigo (ou sección) está desactualizado(a). A información fornecida mudou ou é insuficiente. |
Nome | Data |
---|---|
António Guterres | 15 de xuño de 2005-presente |
Wendy Chamberlin | 20 de febreiro de 2005– 15 de xuño de 2005, provisional |
Ruud Lubbers | 2001– 20 de febreiro de 2005 |
Sadako Ogata | 1990–2000 |
Thorvald Stoltenberg | xaneiro – novembro de 1990 |
Jean-Pierre Hocké | 1986–1989 |
Poul Hartling | 1978–1985 |
Sadruddin Aga Khan | 1965–1977 |
Félix Schnyder | 1960–1965 |
Auguste R. Lindt | 1956–1960 |
Gerrit Jan van Heuven Goedhart | 1951–1956 |
Notas
editar- ↑ ACNUR (ed.). "Alto Comisionado para os Refuxiados da Sociedade das Nacións" (en español). Arquivado dende o orixinal o 02 de xuño de 2009. Consultado o 8 de agosto de 2012.
- ↑ [1] Arquivado 17 de xaneiro de 2011 en Wayback Machine. Consultado o 8 de agosto de 2012
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Alto Comisionado das Nacións Unidas para os Refuxiados |
Ligazóns externas
editar- Páxina Oficial de ACNUR (en castelán)
- Estatísticas de ACNUR (en castelán)
- ACNUR (en inglés)