Andrómeda (mitoloxía)

Andrómeda
	;
Nome orixinal	(grc) Ἀνδρομέδα
Biografía
Actividade
Lugar de traballo	Grecia Antiga
Celebración	Mitoloxía grega
Familia
Cónxuxe	Perseo
Parella	Fineu
Fillos	Gorgófona; () Perseo; Mestor; () Perseo; Autochthe; () Perseo; Cynurus; () Perseo; Estênelo; () Perseo; Electrión; () Perseo; Heleu; () Perseo; Perses; () Perseo; Alceu; () Perseo
Pais	Cefeo e Casiopea
Descrito pola fonte	Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft; Encyclopedic Lexicon (en) ; Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Andrómeda.

Na mitoloxía grega Andrómeda (en grego antigo Ἀνδρομέδα, 'gobernante dos homes') era filla de Cefeo e de Casiopea, reis de Etiopía.

Traxectoria

Casiopea, presumindo de ser tan bela como as Nereidas, provocou a furia de Poseidón, quen enviou unha inundación sobre a terra e un monstro mariño, Ceto, para que acabase con homes e gando. Sabendo polo oráculo de Amón que non poderían atopar unha solución ata casar a súa filla Andrómeda co monstro, o rei Cefeo deixouna encadeada a unha rocha, espida e con xoias.

Perseo, cabalgando polo aire co seu cabalo alado Pegaso de volta tras matar a Gorgona, viu a Andrómeda e namorou dela. Baixou á praia a falar con Cefeo e Casiopea para pedir a súa man se a libraba do monstro mariño. Os pais aceptaron de mala gana. Perseo con Pegaso loitou co monstro mariño, matouno e usou a cabeza da Medusa (que convertía en pedra a quen a miraba e que conseguira cortar Perseo anteriormente) para petrificar o animal e convertelo en coral. Despois desatou a Andrómeda e, cando querían casar, Casiopea negouse porque xa lle prometera a man de Andrómeda ao príncipe Agenor. Perseo loitou contra Agenor e o seu séquito e logo de matar a moitos viuse obrigado a usar a cabeza da Medusa e petrificou os que quedaban. Andrómeda casou felizmente con Perseo.

Andrómeda marchou tras o seu marido a Tirinto en Argos, e converteuse na nai de seis fillos (os Perseides): Perses, Alceo, Méstor, Heleo, Electrión e Esténelo, e unha filla, Gorgófene. Os seus descendentes gobernaron Micenas desde Electrión ata Euristeo, tras quen Atreo obtivo a coroa, e inclúe ao grande heroe Heracles. Segundo esta mitoloxía, Perses é o devanceiro dos persas.

Tras a súa morte, Andrómeda foi situada por Atenea entre as constelacións do ceo do norte, preto de Perseo e Casiopea. Sófocles e Eurípides (e en época máis recente Pierre Corneille) escribiron varias traxedias a partir da historia, e os seus incidentes foron representados en numerosas obras de arte antigas.

Andrómeda é representada no ceo do hemisferio norte pola constelación Andrómeda, que contén a galaxia de Andrómeda.

Este mito foi representado nunha versión modificada da película de 1981 Furia de titáns.

Representacións

A figura de Andrómeda encadeada á rocha representa o aspecto feble da muller arquetípica que atopa no home o seu defensor natural. Esta visión inspirou moitas obras de arte clásicas. A estrutura do mito repítese en moitos filmes, nos que o heroe rescata a muller indefensa.