Chunta Aragonesista
A Chunta Aragonesista[a] (CHA, tamén coñecido como Chunta ou La Chunta) é un partido político nacionalista aragonés de esquerdas. Foi creado en 1986 trala unión de varias asociacions culturais, sociais, pacifistas e nacionalistas aragonesas.
Chunta Aragonesista (CHA) | |
---|---|
Partido político de Aragón | |
Dirixentes e organización | |
Líder | José Luis Soro |
Mocidades | Choventut Aragonesista |
Filiación internacional | Alianza Libre Europea |
Historia | |
Fundación | 29 de xuño de 1986 |
Posicións políticas | |
Ideoloxía | Nacionalismo aragonés Socialdemocracia Federalismo[1] Europeísmo Ecoloxismo Ecosocialismo[2] |
Representación | |
Cortes de Aragón | 3 / 67 |
Deputacións provinciais | 2 / 77 |
Alcaldes | 19 / 713 |
Concelleiros | 147 / 4.155 |
Outros datos | |
Sede | Rúa Conde de Aranda 14-16, 1º 50003 Zaragoza |
Publicación | CHArremos |
Na rede | |
chunta.org | |
Ideoloxía
editarConsidéranse influídos polas experiencias do movemento socialista, dos movementos pola emancipación social e nacional, e das correntes ecopacifistas, feministas e humanistas. Ten sido un dos partidos que máis se ten pronunciado en defensa do Ebro e contra a política de transvasamentos dos gobernos de España. Defenden o dereito de autodeterminación para o pobo aragonés. Buscan tamén o recoñecemento oficial do idioma aragonés e do catalán naqueles lugares onde se fale. A Chunta Aragonesista é membro da Alianza Libre Europea e da coalición europea Europa dos Pobos.
Historia
editarNacemento e primeiros pasos
editarDespois da efervescencia na esquerda de Aragón causada polo Referendo sobre a permanencia de España na OTAN e tras a posta en funcionamento das novas institucións autonómicas, o 29 de xuño de 1986 un centenar de persoas, vinculadas a diversas asociacións culturais, sociais, pacifistas e nacionalistas, reunidas nunha asemblea constutuínte, decidiron crear un novo partido político, nacionalista aragonés e de esquerda. O primeiro nome foi o de Unión Aragonesista-Chunta Aragonesista (UA-CHA). O 20 e 21 de decembro a UA-CHA celebrou en Zaragoza a súa I Asemblea Nacional (congreso), co lema trilingüe Porque ya era hora. Porque ya caleba. Perquè ja calia. Nesta asemblea o partido escolleu os seus primeiros presidentes, Eduardo Vicente de Vera e Chesús Bernal, respectivamente.
O 10 de xullo de 1987 a CHA concorreu por primeira vez a unhas eleccións, concretamente á tripla convocatoria electoral dese mes (Cortes de Aragón, municipais e eleccións ao Parlamento Europeo). Os resultados foron escasons, apenas 6.154 votos (1% do total nas autonómicas), aínda que conseguiron os seus primeiros representantes locais no concello de Artieda.[3] Nas eleccións ao Parlamento Europeo participaron na coalición Esquerda dos Pobos, xunto a Euskadiko Ezkerra e a outros partidos nacionalistas, que non logrou obter representación.
Azucena Lozano asumiu a presidencia do partido na súa II Asemblea Nacional, celebrada en Huesca o 17 e 18 de decembro de 1988, co lema bilingüe Recuperar el pasado, construir el futuro. Rechirar o pasau, fer o futuro. No seu equipo continuou Chesús Bernal como secretario xeral e houbo a incorporación de Bizén Fuster como vicepresidente. No ano seguinte (1989), tiveron lugar unhas novas eleccións ao Parlamento Europeo, nas que Juan María Bandrés, cabeza de lista da Esquerda dos Pobos, da que CHA formou novamente parte, consegue ser escollido eurodiputado. Nas eleccións xerais do mesmo ano CHA mellorou levemente os seus resultados. Nesta etapa de crecemento é cando o partido decide adoptar como única denominación a forma aragonesa do seu nome orixinal, Chunta Aragonesista, e as siglas CHA.
Consolidación e crecemento
editarDurante os anos 90 a CHA experimentaría un crecemento continuo nas diversas convocatorias electorais da década. Nas eleccións autonómicas de 1991 o partido quedou moi preto de obter representación nas Cortes de Aragón grazas a un importante aumento de votantes nas provincias de Zaragoza e Huesca. Nas eleccións municipais dese ano o partido tamén escolleu os seus primeiros alcaldes, nas localidades de Artieda e Castillazuelo, así como representación en concellos importantes como Teruel ou Jaca/Chaca.[4] Nestes anos a Chunta gañaría proxección nos medios, en especial grazas ás súas protestas contra o trasvase do río Ebro.
A IV Asemblea Nacional, celebrada na capital aragonesa en xaneiro de 1995 supuxo a elección de Bizén Fuster como presidente, Chesús Bernal como secretarío xeral e Chesús Yuste como vicesecretario xeral. Nas eleccións autonómicas e locais do 28 de maio do mesmo ano o partido obtivo por primeira vez dous deputados nas Cortes (Bernal e Yuste), así coma nos principais concellos de Aragón (Zaragoza, Huesca e Teruel) e conseguindo unha terceira alcaldía (Biscarrués).
Resultados electorais
editarCortes de Aragón
editarCortes de Aragón | ||||||||
Elección | Votos | % | Posto | Deputados | +/– | Líder | Goberno | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Situación | Período | |||||||
Eleccións ás Cortes de Aragón de 1987 | 6.154 | 0,96% | 8º | 0 / 67 |
0 | Eduardo Vicente | Sen presenza nas Cortes | 1987–1995 |
Eleccións ás Cortes de Aragón de 1991 | 14.116 | 2,30% | 6º | 0 / 67 |
0 | Chus Beltrán | ||
Eleccións ás Cortes de Aragón de 1995 | 34.077 | 4,85% | 5º | 2 / 67 |
2 | Chesús Bernal | Oposición | 1995–2015 |
Eleccións ás Cortes de Aragón de 1999 | 72.101 | 11,04% | 4º | 5 / 67 |
3 | |||
Eleccións ás Cortes de Aragón de 2003 | 97.763 | 13,71% | 3º | 9 / 67 |
4 | |||
Eleccións ás Cortes de Aragón de 2007 | 54.752 | 8,15% | 4º | 4 / 67 |
5 | |||
Eleccións ás Cortes de Aragón de 2011 | 55.932 | 8,23% | 4º | 4 / 67 |
0 | Nieves Ibeas | ||
Eleccións ás Cortes de Aragón de 2015 | 30.618 | 4,58% | 6º | 2 / 67 |
2 | José Luis Soro | Goberno de coalición (PSOE–CHA) | 2015–2019 |
Eleccións ás Cortes de Aragón de 2019 | 41.879 | 6,26% | 5º | 3 / 67 |
1 | Goberno de coalición (PSOE–P's–CHA–PAR) | 2019–actualidade |
Símbolos
editarVéxase tamén
editarNotas
editar- ↑ Barberà, O., & Rodríguez, J. (2009). Los partidos de ámbito no estatal en Aragón: el Partido Aragonés y la Chunta Aragonesista. Papers: revista de sociologia, (92), 171-195. pp. 186.
- ↑ Nordsieck, W. (2018). Parties and Elections in Spain.
- ↑ "Consulta de resultados electorales. Ministerio del Interior". www.infoelectoral.mir.es. Arquivado dende o orixinal o 18 de outubro de 2019. Consultado o 2019-10-08.
- ↑ Barberà, O., & Rodríguez, J. (2009). Los partidos de ámbito no estatal en Aragón: el Partido Aragonés y la Chunta Aragonesista. Papers: revista de sociologia, (92), 171-195. pp. 187.
Notas
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Chunta Aragonesista |