O termo choro ou pranto refírese ao verquido de bágoas, acompañadas polo xeral de laios e saloucos, como reacción a un estado emocional. Foi definido como "un fenómeno secretomotor complexo que é caracterizado pola efusión de bágoas do aparato lacrimal, sen irritación algunha das estruturas oculares"[1].

Pranto dun raparigo.

Estabeleceuse unha rede neural biolóxica entre o conduto lacrimal e as áreas do cerebro humano implicadas coa emoción. Crese que, agás o ser humano, ningún outro animal ten a capacidade de produción de bágoas en reacción a estados anímicos[2], aínda que é cuestionado por algúns científicos[3].

  1. V. Patel, Crying behavior and psychiatric disorder in adults: a review, Compr. Psych. 34 (1993) 206– 211. Quoted by Michelle C.P. Hendriks, A.J.J.M. Vingerhoets in Crying: is it beneficial for one’s well-being?
  2. Why do we Cry,Walter, Chip,Source:Scientific American Mind; Dec2006, Vol. 17 Issue 6, p44, 8p,ISSN 1555-2284
  3. Frey, WH. Crying: the Mystery of Tears. Chapter 14: Do Animals Shed Emotional Tears?pp. 135-139
  NODES
todo 1