Gran Premio de España de 1975

O Gran Premio de España de 1975 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada no circuíto de Montjuïc o 27 de abril de 1975, lembrado como un dos máis polémicos e tráxicos na historia do deporte, logo da a morte de cinco espectadores que foron afectados polo accidente do Hill GH1 de Rolf Stommelen. Tamén foi a carreira na que Lella Lombardi converteuse na primeira e única muller en anotar puntos para o Campionato do Mundo.

Gran Premio de España de 1975

Nome oficial	XXI Spanish Grand Prix
Tipo	Gran Premio de España
Deporte	automobilismo
Parte de	Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1975
Distancia do evento	29
Localización  e  Datas
Localización	Circuíto de Montjuïc (Barcelona) 41°21′58″N 2°09′07″L
Lonxitude	3,79 km
País	España
Data	27 de abril de 1975
Competición
Primeiro posto	Jochen Mass
Pole position	Niki Lauda
Volta máis rápida	Mario Andretti

Foi o 21º Gran Premio de España, xa que a carreira celebrouse por primeira vez en 1913. Foi o cuarto e último Gran Premio que se celebrou no circuíto urbano de Montjuïc. A carreira foi acurtada a 29 das súas 75 voltas programadas, unha distancia da carreira de 109 quilómetros. A carreira foi gañada polo piloto alemán Jochen Mass que pilotaba un McLaren M23. Sería a única vitoria na fórmula un da súa carreira. Mass tiña só un segundos de vantaxe sobre o Lotus 72E do piloto belga Jacky Ickx cando a carreira foi suspendida. O piloto arxentino Carlos Reutemann foi declarado terceiro no seu Brabham BT44B, unha volta detrás dos líderes da carreira logo dunha sanción a Jean-Pierre Jarier.

Resumo

Desde o principio, os pilotos membros da Asociación de Pilotos de Grandes Premios estaban furiosos porque as barreiras non estaban unidas entre si correctamente. Deste xeito, declaráronse en folga. A maioría dos pilotos máis importantes deste deporte negaronse a tomar parte nos adestramentos. Jacky Ickx non era membro da GPDA, e foi un dos poucos pilotos que fixeron as prácticas.

O persoal de pista traballou durante a noite para arranxar as barreiras, e para asegurarse de que todo ía estar listo a tempo para a cualificación do sábado, algúns equipos enviaron mecánicos para axudar. Os pilotos, con todo, aínda non estaban convencidos, pero os organizadores da carreira ameazaron con accións legais se non a participaban na carreira. Isto, e os rumores de que a Garda Civil apoderaríase dos coches que estaban no paddock, que estaba no Estadio de Montjuïc, obrigou aos pilotos a levantar a folga.

O Campión do Mundo Emerson Fittipaldi, con todo, aínda estaba furioso. Fíxoo o mínimo de tres voltas, pero a un ritmo moi lento, e logo detivose nos boxes. Á mañá seguinte, Fittipaldi, anunciou que non competiría, e volveu á súa casa. Tamén durante a mañá do día da carreira, Ken Tyrrell saíu ao circuíto coa súa chave de porcas para asegurarse de que os obstáculos estaban da maneira correcta.

Os dous Ferrari o de Niki Lauda ('pole') e Clay Regazzoni clasificaronse na primeira fila, pero a ledicia non duraría moito tempo. Na saída, o March de Vittorio Brambilla enganchouse co Parnelli de Mario Andretti. O coche de Andretti golpeou a parte traseira do de Lauda, e este bateu contra Regazzoni. Lauda quedou fóra de inmediato, mentres que Regazzoni levou o seu coche ao garaxe, onde fixeron as reparacións, e Regazzoni volveu á carreira. Patrick Depailler tamén retirouse na primeira volta, debido a danos na suspensión, e Wilson Fittipaldi e Arturo Merzario retiráronse en sinal de protesta.

Logo da tolemia da primeira curva, James Hunt quedou como líder. Sorprendentemente, Andretti logrou seguir adiante, e púxose segundo. John Watson estaba en terceiro lugar, Rolf Stommelen cuarto, quinto Brambilla, e Carlos Pace sexto.

Na cuarta volta, o motor do Tyrrell de Jody Scheckter reventou, e provocou unha vertedura de aceite no circuíto que provocou que Alan Jones e Marcos Donohue estrelásense. Tres voltas máis tarde, Hunt tamén patinou no aceite e estrelouse. Os tres primeiros eran Andretti, Watson, e Stommelen. O coche de Watson sufria vibracións e retirouse. A suspensión traseira de Andretti durou só sete voltas máis antes de que fallase, o que lle causou un accidente indo líder. Jean-Pierre Jarier e Brambilla detíveronse a cambiar pneumáticos, mentres que Tom Pryce e Tony Brise engancharonse. Stommelen atopouse no primeiro posto, seguido por Pace, Ronnie Peterson, Jochen Mass, e Ickx. Na volta 24, Peterson abandonou despois de engancharse con François Migault ao tratar de dobrar ao francés.

Dúas voltas máis tarde, chegou a traxedia. O alerón traseiro do Embassy Hill de Stommelen rompeu, chocando contra a barreira, ironicamente, no punto no que os seus propios mecánicos traballaran. Rebotou nela e de novo volveu á pista, voando sobre ela. Ao tratar de evitar a Stommelen ao cruzar a pista, Pace estrelouse. Cinco espectadores morreron a causa do coche voador de Stommelen o piloto sufriu unha fractura na perna, unha boneca e dúas costelas rotas.

A carreira continuou por outras catro voltas, durante a cal Mass pasou a Ickx. Na volta 29, a carreira detívose con Mass gañador, segundo Ickx, e Jean-Pierre Jarier cruzou a meta en terceira posición. Carlos Reutemann terminou cuarto por diante de Brambilla e Lella Lombardi sexto. Coa carreira cancelada antes de que chegara a metade da distancia, só outorgaronse a metade dos puntos. Logo da carreira os comisarios atoparon que Jarier adiantara nunha porción da pista con bandeira amarela. Jarier recibiu unha penalización de sesenta segundos o que relegouno á cuarta posición.

Clasificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	2	Jochen Mass	McLaren-Ford	29	42:53.7	11	4´5
2	6	Jacky Ickx	Lotus-Ford	29	+ 1.1	16	3
3	7	Carlos Reutemann	Brabham-Ford	28	+ 1 volta	15	2
4	17	Jean-Pierre Jarier	Shadow-Ford	28	+ 1 volta	10	1´5
5	9	Vittorio Brambilla	March-Ford	28	+ 1 volta	5	1
6	10	Lella Lombardi	March-Ford	27	+ 2 voltas	24	0´5
7	21	Tony Brise	Williams-Ford	27	+ 2 voltas	18
8	18	John Watson	Surtees-Ford	26	+ 3 voltas	6
NC	11	Clay Regazzoni	Ferrari	25	Non clasificado	2
Ret	22	Rolf Stommelen	Hill-Ford	25	Accidente	9
Ret	8	Carlos Pace	Brabham-Ford	25	Accidente	14
Ret	16	Tom Pryce	Shadow-Ford	23	Accidente	8
Ret	5	Ronnie Peterson	Lotus-Ford	23	Suspensión	12
Ret	31	Roelof Wunderink	Ensign-Ford	20	Transmisión	19
NC	23	François Migault	Hill-Ford	18	Non clasificado	22
Ret	27	Mario Andretti	Parnelli-Ford	16	Suspensión	4
Ret	14	Bob Evans	BRM	7	Sistema combustible	23
Ret	24	James Hunt	Hesketh-Ford	6	Accidente	3
Ret	3	Jody Scheckter	Tyrrell-Ford	3	Motor	13
Ret	28	Mark Donohue	Penske-Ford	3	Accidente	17
Ret	25	Alan Jones	Hesketh-Ford	3	Accidente	20
Ret	4	Patrick Depailler	Tyrrell-Ford	1	Accidente	7
Ret	30	Wilson Fittipaldi	Fittipaldi-Ford	1	Retirouse	21
Ret	20	Arturo Merzario	Williams-Ford	1	Retirouse	25
Ret	12	Niki Lauda	Ferrari	0	Accidente	1
NTS	1	Emerson Fittipaldi	McLaren-Ford	0	Non arrancou	26

Posicións logo da carreira

Clasificación no campionato de pilotos

Pos	Piloto	Puntos
1	Emerson Fittipaldi	15
2	Carlos Pace	12
3	Carlos Reutemann	12
4	Jochen Mass	9.5
5	Jody Scheckter	9

Clasificación do campionato de construtores

Pos	Construtor	Puntos
1	Brabham-Ford	21
2	McLaren-Ford	20.5
3	Tyrrell-Ford	11
4	Ferrari	8
5	Hesketh-Ford	7

• Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos da clasificación.

Carreira anterior: Gran Premio de Suráfrica de 1975	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1975	Carreira seguinte: Gran Premio de Mónaco de 1975
Carreira anterior: Gran Premio de España de 1974	Gran Premio de España	Carreira seguinte: Gran Premio de España de 1976

Véxase tamén

Ligazóns externas

• "The Official Formula 1 website". Arquivado dende o orixinal o 17 de outubro de 2007. Consultado o 2007-10-04.