Henri Becquerel

Henri Becquerel
	;
Nome orixinal	(fr) Antoine Henri Becquerel
Biografía
Nacemento	(fr) Antoine Henri Becquerel . ; 15 de decembro de 1852 ; París, Francia
Morte	25 de agosto de 1908 (55 anos); manoir de Pen Castel, Francia (en)
Lugar de sepultura	manoir de Pen Castel (en)
210º Presidente Academia francesa das ciencias
	1 de xaneiro de 1908 – 29 de xuño de 1908 ; ← Auguste Chauveau – Charles Bouchard (pt) →
Perpetual Secretary (en) Academia francesa das ciencias
	1908 – 1908 ; ← Albert-Auguste Cochon de Lapparent – Philippe Édouard Léon Van Tieghem →
Presidente Société Française de Physique (en)
	1897 –
Datos persoais
Educación	École Nationale des Ponts et Chaussées (pt) (1874–); Escola Politécnica (1872–); Liceo Louis-le-Grand
Actividade
Campo de traballo	Física e química
Ocupación	físico, científico nuclear, profesor universitario, enxeñeiro, químico
Empregador	Escola Politécnica (1895–) ; École Nationale des Ponts et Chaussées (pt) (1894–) ; Museo Nacional de Historia Natural de Francia (1892–)
Membro de	Royal Society (1908–); Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (asociado estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias) (1905–); Academia Prusiana das Ciencias (1904–); Sociedade Filosófica Estadounidense (1902–); Academia de Agricultura da França (pt) (1892–); Academia francesa das ciencias (1889–); Accademia Nazionale dei Lincei ; Sociedade Filomática de Paris (pt) ; Société d'encouragement pour l'industrie nationale (en)
Alumnos	Marie Curie
Obra
	Obras destacables natural radioactivity (en) ;
Familia
Familia	Q3064938
Cónxuxe	Louise Lorieux (1890–); Lucie Jamin (1877–1878)
Fillos	Jean Becquerel; () Lucie Jamin
Pai	Alexandre Edmond Becquerel
Parentes	Paul Becquerel, sobriño
Premios
	(4 de xuño de 1908) Membro estranxeiro da Royal Society; (1906) Medalla Helmholtz; (1905) medalla Barnard; (1903) Premio Nobel de Física; (11 de agosto de 1900) Oficial da Lexión de Honra; (1900) Medalla Rumford; (1883) Prix La Caze (pt) ;
	Sinatura
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Беккерель Антуан Анри); Biblioteca dixital BEIC; Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Antoine Henri Becquerel, nado o 15 de decembro de 1852 e finado o 25 de agosto de 1908, foi un físico francés. En 1896, un ano despois do descubrimento dos raios X por Röntgen, Becquerel descubriu accidentalmente a radioactividade mentres investigaba a fosforescencia cun cristal dun composto de uranio.

Biografía

O seu pai, Alexandre Edmond Becquerel, e o seu avó, Antoine Becquerel, eran eles mesmos físicos, profesores no Museo nacional de historia natural de París. Antoine naceu nestes edificios onde a familia vive e traballa, e onde tamén o seu pai nacera.

Cursou os seus estudos no instituto Louis-le-Grand (Lycée Louis-le-Grand), onde tivo, entre outros profesores, o matemático Gaston Darboux. En 1872, entrou na Escola Politécnica de Francia, despois en 1874 profesou a enxeñaría civil de camiños, canles e portos.

En 1874, casou con Lucie Jamin, filla de Jules Jamin, un dos seus profesores de física na Escola Politécnica, coa cal tivo un fillo, Jean Becquerel, en 1878.

Obtivo o seu diploma de enxeñeiro en 1877.

Morreu prematuramente á idade de 55 anos sen parar de traballar sobre a radioactividade cos Curie. O seu fillo, Jean Becquerel, sucedeuno na cátedra do Museo.

Traxectoria

O experimento consistía en envolver unha placa fotográfica xunto cunha cruz feita de cobre cun papel negro, a mostra do sal de uranio púñase sobre a placa (Becquerel probou con varios sales, incluída a pechblenda, que producía un efecto máis potente) e todo iso expoñíase á luz solar. Ao revelar a placa parecía que os raios emitidos polo sal atravesaban o papel. Víase unha área exposta na que se distinguía o perfil branco da cruz. Días máis tarde do primeiro experimento, o tempo non era favorable. Como a luz solar era escasa, Becquerel gardou a placa nun caixón. Cando a revelou, observou unha imaxe intensa que non podía proceder da fosforescencia. Repetiu o experimento na escuridade total e obtivo os mesmos resultados, probando que o sal de uranio emitía raios que afectaban a emulsión fotográfica, sen necesidade de ser exposta á luz. Marie Curie tempo despois chamou a iso radioactividade. En 1903 Becquerel recibiu o Premio Nobel de Física xunto con Pierre Curie e Marie Curie por tal descuberta.

Véxase tamén

Predecesor: Hendrik Lorentz Pieter Zeeman	Premio Nobel de Física 1903 con Marie Curie e Pierre Curie	Sucesor: John William Strutt