Individualismo
O individualismo é a posición moral, filosófica, política e ideolóxica, ou simplemente un punto de vista social, que salienta «a dignidade moral do individuo».[1] Os individualistas promoven o exercicio dos obxectivos e os desexos propios e en tanto a independencia e a autosuficiencia[2] mentres se opoñen á maioría das intervencións externas sobre as opcións persoais, sexan estas sociais, estatais, ou de calquera outro tipo de grupo ou institución.[3] No lado oposto atopamos o colectivismo.
O individualismo fai do individuo o seu centro e en tanto comeza «coa premisa fundamental de que o individuo humano é de importancia primaria na loita pola liberación. Os dereitos humanos e a liberdade son a substancia destas teorías. O liberalismo, o existencialismo e o anarquismo individualista son exemplos de movementos que toman ó individuo humano como unidade central de análise».[4]
Tamén foi usado como termo denotando «a calidade de ser un individuo; unha peculiaridade». O individualismo é tamén asociado con intereses e estilos de vida artísticos e bohemios onde existe unha tendencia cara á autocreación e a experimentación en tanto oposta ou elusiva da tradición ou as opinións e comportamentos populares ou de masas[5] e en tanto cunha posición filosófico-ética humanista.[6][7]
Notas
editar- ↑ "Individualism". Arquivado dende o orixinal o 26 de setembro de 2017. Consultado o 11 de xuño de 2018.
- ↑ "individualism". Arquivado dende o orixinal o 17 de maio de 2019. Consultado o 11 de xuño de 2018.
- ↑ "individualismo".
- ↑ L. Susan Brown (1993). The Politics of Individualism: Liberalism, Liberal Feminism, and Anarchism. Black Rose Books Lid.
- ↑ George S. Snyderman; William Josephs. "Bohemia: The Underworld of Art".
- ↑ "The history guide: Lectures on Modern European Intellectual History".
The leading intellectual trait of the era was the recovery, to a certain degree, of the secular and humane philosophy of Greece and Rome. Another humanist trend which cannot be ignored was the rebirth of individualism, which, developed by Greece and Rome to a remarkable degree, had been suppressed by the rise of a caste system in the later Roman Empire, by the Church and by feudalism in the Middle Ages.
- ↑ "Humanism". Arquivado dende o orixinal o 16 de febreiro de 2017. Consultado o 11 de xuño de 2018.
«Anthropocentricity and individualism... Humanism and Italian art were similar in giving paramount attention to human experience, both in its everyday immediacy and in its positive or negative extremes... The human-centredness of Renaissance art, moreover, was not just a generalized endorsement of earthly experience. Like the humanists, Italian artists stressed the autonomy and ignity of the individual».