Jacint Verdaguer
Jacint Verdaguer i Santaló, nado en Folgueroles o 17 de maio de 1845 e finado en Vallvidrera, Barcelona, o 10 de xuño de 1902, foi un poeta e sacerdote catalán. Verdaguer é unha das grandes figuras da Cataluña moderna. Foi un poeta romántico, adscrito á xeración da Restauración de 1874, que no marco da Renaixença volve a situar á lingua catalá na categoría de lingua literaria.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 17 de maio de 1845 Folgueroles, España |
Morte | 10 de xuño de 1902 (57 anos) Vallvidrera, España |
Causa da morte | tuberculose |
Lugar de sepultura | Camposanto de Montjuïc, via Sant Joan, secció 9 41°21′18″N 2°09′07″L / 41.355028, 2.152076 |
Relixión | Catolicismo |
Actividade | |
Ocupación | poeta, escritor, sacerdote católico |
Membro de | Real Academia das Boas Letras de Barcelona (1880–1903) |
Xénero artístico | Poesía |
Obra | |
Obras destacables
| |
Arquivos en | |
Premios | |
| |
Descrito pola fonte | Nordisk familjebok Ensayo de un catálogo de periodistas españoles del siglo XIX (1903-1904), (sec:Verdaguer (Jacinto), p.473) Enciclopedia Católica |
Sitio web | verdaguer.cat |
Este artigo sobre cultura é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |