Josep Fontana

Josep Fontana i Lázaro, nado en Barcelona o 20 de novembro de 1931 e finado na mesma cidade o 28 de agosto de 2018, foi un historiador catalán. Foi unha das figuras máis relevantes da historiografía catalá e española.

Josep Fontana

(2017)
Nome orixinal	(ca) Josep Fontana Lázaro
Biografía
Nacemento	20 de novembro de 1931 Barcelona, España
Morte	28 de agosto de 2018 (86 anos) Barcelona, España
Causa da morte	insuficiencia cardíaca
Educación	Universidade de Barcelona
Director de tese	Fabián Estapé (pt)
Actividade
Campo de traballo	Historia
Ocupación	historiador, profesor universitario, escritor
Empregador	Universidade de Barcelona Universidade Autónoma de Barcelona Universidade de Valencia Universidade Pompeu Fabra Universidade de Lleida
Partido político	Partit Socialista Unificat de Catalunya (1957–1980) Barcelona en Comú
Interesado en	Franquismo e historia contemporánea de España
Xénero artístico	Ensaio
Profesores	Jaime Vicens Vives e Ferran Soldevila Zubiburu (pt)
Influencias	Pierre Vilar, Antonio Gramsci e Walter Benjamin
Participou en
18 de febreiro de 2014	Intellectuals for the Third Republic (en)
Obra
Obras destacables (2018) La crisi com a triomf del capitalisme
Doutorando	Roberto Fernández Díaz (pt) , Jaume Claret Miranda, Martí Grau i Segú (pt) , Josep Maria Fradera (en) e Jordi Figuerola (en)
Premios
(2018)  Medalla de Ouro da Cidade de Barcelona (2016)  doutor honoris causa pola Universidade de Valencia (2013)  doutor honoris causa pola Universidade de Xirona (2011)  doutor honoris causa pola Universidade de Valladolid (2010)  honorary doctor of the Rovira i Virgili University (en) (2007)  Premio nacional á traxectoria profesional e artística (2006)  Creu de Sant Jordi (2002)  Narcís Monturiol Medal (en) (1997)  National Research Award- Catalonia (en)
Descrito pola fonte	Diccionario Akal de Historiadores españoles contemporáneos (2002) (en) , (sec:Fontana Lázaro, Josep, p.260–261)

Traxectoria

Licenciouse en Filosofía e Letras, sección de Historia en 1956 na Universidade de Barcelona, onde fixo o doutoramento en Historia en 1970. Entre 1957 e 1966, foi axudante de Jaume Vicens Vives e Jordi Nadal na Facultade de Ciencias Económicas de Barcelona.

En 1966, por mor dunha serie de protestas contra a represión franquista, xunto con outros profesores, foi expulsado da universidade non retornará até 1968 como interino na Universidade Autónoma de Barcelona onde estivo até 1974 cando gañou a cátedra de Historia Económica e Mundial na Universidade de Valencia. En 1976, retornou á Universidade Autónoma de Barcelona onde foi vicerreitor e decano da facultade de Letras.

En 1990, participou na fundación da Universidade Pompeu Fabra e onde foi catedrático até a súa xubilación en 2001, cando foi nomeado catedrático emérito. En 1991, fundou o Instituto Universitario de Historia Jaume Vicens Vives, dependente da Universidade Pompeu Fabra.

Josep Fontana foi membro do consello editorial da revista política Sin Permiso. Dende abril de 2010 fixo o labor de analista para o diario Público.

Traxectoria política

Foi unha persoa comprometida politicamente durante o franquismo e que militou no PSUC dende 1957 até comezos da década dos 80. Nas eleccións municipais de 2015, foi no derradeiro lugar da lista de Barcelona en Comú, que levaría á súa candidata Ada Colau á alcaldía de Barcelona.

Influencias

Foi alumno de Ferran Soldevila e Jaume Vicens Vives.

Obra

• 1971: La quiebra de la monarquía absoluta (1814-1820). Barcelona: Ariel.
• 1972: Política i economía a la Catalunya del siglo XX. Barcelona: Ariel.
• 1975: Cambio económico y actitudes políticas en la España del siglo XIX. Barcelona: Ariel. ISBN 84-344-0736-1
• 1977: La revolucion liberal [Texto impreso] : política y hacienda en 1833-1845. Madrid: Instituto de Estudios Fiscales ISBN 8471960346
• 1979: La crisis del Antiguo Régimen (1808-1831). Barcelona: Crítica. ISBN 8474230845
• 1980: La Hacienda en la historia de España: 1700-1931. Madrid: Instituto de Estudios Fiscales. ISBN 8471963174
• 1981: La invasió napoleònica: economía, cultura i societat. Barcelona: Universitat Autónoma, Servei de Publicacions. ISBN 8474880181
• 1982: Historia: análisis del pasado y proyecto social
• 1992: La història després de la fi de la història
• 1994: Europa ante el espejo
• 1999: Enseñar historia con una guerra civil de por medio
• 1999: Introducció a l'estudi de la història
• 2000: La història dels homes
• 2005: Aturar el temps
• 2006: De en medio del tiempo
• 2006: La construcció de la identitat. Barcelona: Base. ISBN 84-85031-51-2 (edición en galego: A construción da identidade e outros traballos de historia (2007). Ames [A Coruña]: Laiovento. ISBN 978-84-8487-112-5)
• 2007: Historia de España, vol. 6: La época del liberalismo
• 2010: L'ofici d'historiador (Documenta Universitària)
• 2011: Por el bien del imperio. Una historia del mundo desde 1945. Barcelona: Pasado & Presente. ISBN 978-8493914349
• 2013: El futuro es un país extraño: una reflexión sobre la crisis social de comienzos del siglo XXI. Barcelona: Pasado & Presente. ISBN 978-84-939863-5-3
• 2013: De en medio del tiempo: la Segunda Restauración Española, 1823-1834. Barcelona: Crítica. ISBN 978-84-9892-554-8
• 2014: La formació d'una identitat: una història de Catalunya. Vic: Eumo. ISBN 978-84-9766-526-1
• 2017: El siglo de la revolución: una historia del mundo desde 1914. Madrid: ed. Crítica. ISBN 978-84-16771-50-9
• 2018: L'ofici d'historiador (nova edició ampliada, Arcàdia)

Recoñecementos

En 2006, recibiu a Creu de San Jordi e no 2007 foi recoñecido co primeiro Premio Nacional á Traxectoria Profesional e Artística concedido pola Generalitat de Catalunya.

O 11 de xuño de 2010 recibiu o título de doutor honoris causa pola Universidade Rovira i Virgili de Tarragona, o 25 de novembro de 2011 pola Universidade de Valladolid e o 14 de marzo de 2013 pola Universidade de Xirona, xunto con Ramón Garrabou e Jordi Nadal.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• La guerra de sucessió: els motius de Cantalunya Documento en pdf a cargo de Josep Fontana. (en catalán)
• Entrevista en Crónica Popular (24-01-2012)