Illas Kerguelen
As referencias deste artigo non teñen un formato correcto. Podes colaborar editándoas como se indica nesta páxina. Pode axudar a mellorar este artigo e outros en condicións semellantes. |
As Illas Kerguelen (antes denominadas como Illas da Desolación) constitúen un arquipélago situado no Océano Índico meridional, a uns 5000 km ao sur-sueste de Cidade do Cabo, e a uns 2000 km ao norte das costas da Antártida. Son posesión de Francia, e como tal están incluídas nos Territorios Austrais Franceses (Terres Austrais et Antarctiques Françaises, TAAF). As súas coordenadas están comprendidas entre os 48º35' e 49º54' S / 68º43' e 70º35 E de Greenwich.
Epónimo | Yves Joseph de Kerguelen de Trémarec (pt) | ||||
---|---|---|---|---|---|
Localización | |||||
| |||||
Estado | Francia | ||||
Territorio dependente | Terras Austrais e Antárticas Francesas | ||||
Xeografía | |||||
Parte de | |||||
Superficie | 7.215 km² | ||||
Bañado por | Océano Índico | ||||
Altitude | 409 m | ||||
Punto máis alto | Monte Ross (pt) (1.850 m) | ||||
Identificador descritivo | |||||
Fuso horario | |||||
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade | |||||
Data | 2019 (43ª Sesión) | ||||
Data de remate | 2019 | ||||
Identificador | 1603-002 | ||||
O arquipélago está constituído por unha illa principal chamada Grande Terre de 6675 km², e máis de 300 pequenas illas, illotes e arrecifes que se dispón ao redor de Grande Terre, o cal outorga ao arquipélago unha superficie total de 7215 km².
A illa principal é radial, con costas moi accidentadas e escarpadas onde abundan os fiordes e as penínsulas que tales accidentes producen. As dimensións da illa son de 150 km lineais de Oeste a Este, e 120 km lineais de Sur a Norte. A altura máxima da illa, e polo tanto de todo o arquipélago, é o pico chamado Mont Ross (1850 m), do cal descenden ventisqueiros que, na parte occidental, constitúen un extenso glaciar.
Clima
editarO clima é perhúmedo subantártico, con máis de 1000 mm de precipitacións ao ano, é dicir, chove ou neva (segundo sexa verán ou inverno) durante máis de 300 días ao ano. A alta humidade ambiental provoca a aparición de frecuentes borraxeiras. As temperaturas máis elevadas danse entre xaneiro e marzo, e superan moi raramente os 10 °C; as máis baixas danse en xullo, cando se chega aos 20 °C baixo cero. Dada a alta humidade e a persistente presenza de ventos, a sensación térmica é case sempre bastante máis baixa que a temperatura medida termometricamente.
Como se sinalou, ademais de nubrado e pluvioso o clima das Kerguelen é moi ventoso, xa que se atopan na banda eólica dos cincuenta brumadores que sopran case continuamente desde o cuadrante Oeste. Os refachos de vento alcanzan frecuentemente os 150 km/h, e ata os 200 km/h, aínda que estas cifras varían, como as de temperatura e humidade, segundo as fachadas e altitudes do arquipélago.
Flora
editarExiste vexetación na illa, aínda que polas condicións de humidade e de temperatura, é case sempre achaparrada e pigmea: herbáceas, brións, queiroas, líquens, manchas de tusacs e fungos. Non hai arbores nin arbustos, atópanse troncos fosilizados de arbores pertencentes á familia das araucarias, proba de que as illas tiveron un clima máis cálido. Nas augas abundan os bosques de algas xigantes (Macrocystis e Durvillaea), que poden alcanzar os 25 m de lonxitude.
Unha herbácea fanerógama típica das Kerguelen é a denominada repolo de Kerguelen (Pringlea antiescorbútica), moi rica en vitamina C.
Fauna
editarO arquipélago sitúase na zona de converxencia antártica, onde as augas frías procedentes da Antártida mestúranse coas augas cálidas derivadas das correntes setentrionais. Por este motivo abundan tanto a fauna mariña como a fauna inmediatamente asociada a ela por razóns ecolóxicas: focas, lobo mariño, leóns mariños, elefantes mariños, xunto con pingüíns (papúas, reais, de penacho, adelia) albatros, corvos mariños, pardelas, pombas antárticas, gaivotas, Daption capense e palleiras grandes.
A fauna alóctona aclimatada é bastante variada: ovellas, renos, muflons, coellos (introducidos desde Suráfrica en 1874), gatos, ratas e ata porcos europeos asilvestrados (aínda que estes foron extinguidos pola caza).
Historia
editarO arquipélago foi descuberto por unha expedición ao mando de Yves Joseph de Kerguelen de Trémarec en 1772. Durante a segunda metade do século XIX creouse unha efémera república de baleeiros. En 1893 o estado francés tomou oficialmente posesión das Kerguelen. En 1924 as illas Kerguelen, xunto ás illas Crozet, Saint-Paul, e Amsterdam, foron anexadas ao Goberno Xeral de Madagascar (entón dependencia francesa). Tras 1955 e en vistas da inevitable independencia de Madagascar, o estado francés incluíu aos arquipélagos apuntados nas Terras Austrais e Antárticas Francesas (TAAF).
Na actualidade a poboación está composta por un centenar de científicos e as súas familias, cuxa presenza é de carácter temporal, durante o verán austral, instalados na base chamada Port-aux-Français, ao Leste da illa principal.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Illas Kerguelen |
Ligazóns externas
editar- [1] (en francés)
- Páxina oficial (en francés)
- |title=Cartography of the Kerguelen |accessdate=2007-04-02 |deadurl=bot: unknown |archiveurl=https://web.archive.org/web/20030413030523/https://web.archive.org/web/20030413030523/http://membres.lycos.fr/ker18/Carto/frameIgn.html |archivedate=13 de abril de 2003 |df=dmy Including a toponymy index.
- Personal site with many pictures
- Rocket launches on the Kerguelen Islands
- "South Atlantic & Subantarctic Islands site, Kerguelen Archipelago page". Arquivado dende o orixinal o 29 de novembro de 2012. Consultado o 23 de xullo de 2017.