Liutprando
Liutprando, nado antes de 690, foi fillo e sucesor do rei dos longobardos de Italia, Ansprando duque de Asti, e reinou de xuño de 712 a 744.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | c. década de 680 Milán, Italia |
Morte | xaneiro de 744 (Gregoriano) (54/64 anos) Pavia, Italia |
Lugar de sepultura | San Pietro in Ciel d'Oro (pt) |
Rei dos longobardos | |
712 – 744 | |
Datos persoais | |
Relixión | Catolicismo |
Actividade | |
Ocupación | monarca |
Familia | |
Cónxuxe | Guntrude |
Pais | Ansprando e Theodarada |
Parentes | Hildeprando, sobriño |
Descrito pola fonte | Allgemeine Deutsche Biographie Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Meyers Konversations-Lexikon, 4ª edición (1885–1890) |
Traxectoria
editarTentou en van unificar a Península Itálica baixo o dominio longobardo e entrou con regularidade en conflito co Papado. Someteu aos duques longobardos semiindepententes de Spoleto e de Benevento e tentou expulsar definitivamente aos bizantinos de Italia, especialmente ao cercar Rávena en 734.
Tiña boas relacións cos francos, participou na batalla do estanque de Berre contra as forzas arabo-musulmás (derrota musulmá de 739), onde participou igualmente o futuro rei franco, Pipino o Breve. En 737, asociou ao poder a Hildeprando, o seu neto. Fixoi que se volvesen prohibir os matrimonios mixtos entre longobardos e romanos, matrimonios que foran autorizados desde o final do século VII, probabelmente para manter a cohesión nacional do pobo longobardo e dos outros pobos aliados (saxóns, xépidos, búlgaros etc…), fronte a masa autóctona, moito máis numerosa.
Trazos e características
editarRei piadoso e sabio nas súas decisións, bo xefe militar, foi o máis grande dos reis longobardos. Foi enterrado en Pavia, a capital longobarda. Medía sobre 1,73/1,74 m, talle bastante por riba da media para a época e en relación aos outros «italianos» da península.
Véxase tamén
editarOutros artigos
editarReino longobardo | ||
---|---|---|
Segue a: Ansprando |
Liutprando | Precede a: Hildeprando |
- |