Louis Aragon
Louis Aragon, nado probablemente en Neuilly-sur-Seine o 22 de outubro de 1897[1]. e finado en París o 24 de decembro de 1982, foi un poeta e novelista francés.
Traxectoria
editarDespois de participar no dadaísmo e no movemento surrealista con André Breton e Philippe Soupault, ingresa no Partido Comunista Francés, ao que se mantén fiel ata a fin da súa vida, aínda que sempre manifestando as súas críticas. A súa poesía, tradicional nos seus temas e formas, inspírase no amor á súa dona, Elsa Triolet, que coñecera en 1928. A súa obra narrativa é máis anovadora. Partidario da resistencia contra o nazismo durante a segunda guerra mundial.
Obras
editar- Anicet ou le panorama, 1921
- Les Aventures de Télémaque, 1922
- Le Libertinage, 1924
- Le Paysan de Paris, 1926
- La Défense de l'infini, 1986
- Les Aventures de Jean-Foutre La Bite, 1986
- Les Cloches de Bâle, 1934
- Les Beaux Quartiers, 1936
- Les Voyageurs de l'Impériale, 1942
- Aurélien, 1944
- Servitude et Grandeur des Français. Scènes des années terribles, 1945
- Les Communistes, 1949-1951
- La Semaine Sainte, 1958
- La Mise à mort, 1965
- Blanche ou l'oubli, 1967
- Théâtre/Roman, 1974
- Le Mentir-vrai, 1980
Notas
editar- ↑ Non existen datos do rexistro civil desa época; porén, unha acta de bautismo do 3 de novembro de 1897 consignada no rexistro de Neuilly-sur-Seine, onde vivía algún dos seus parentes. Esta acta menciona «Louis, Marie, Alfred, Antoine, né à Madrir le 1er septembre 1897 de Jean Aragon et de Blanche Moulin»