Manuel Taboada Cid
Manuel Taboada Cid, nado en Verín o 29 de marzo de 1946 e finado en Santiago de Compostela o 27 de xullo de 1993, foi un filólogo galego.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 29 de marzo de 1946 Verín, España |
Morte | 27 de xullo de 1993 (47 anos) Santiago de Compostela, España |
Actividade | |
Ocupación | filólogo, político |
Familia | |
Cónxuxe | María Nieves de Paula Pombar |
Pai | Xesús Taboada Chivite |
Traxectoria
editarFillo de Xesús Taboada Chivite, empezou a súa afección pola investigación da man do seu pai. Estudou na Academia Verinense e no IES Otero Pedrayo de Ourense. Comezou os estudos universitarios na Facultade de Filosofía e Letras da Universidade de Santiago de Compostela en 1963 e despois inscribiuse en Filoloxía Románica.
En 1968 foi lector de español no Lycée de Garçons de Auch (Francia). Retornado a España, recibiu unha bolsa do Departamento de Filoloxía Románica para realizar traballos de campo. En 1971 acadou a licenciatura co traballo "Vocabulario y notas etnográficas de la Mezquita (Ourense)" e comezou a impartir clases no Instituto Otero Pedrayo de Ourense. En 1972 retornou ás aulas universitarias de Compostela. Nomeado Director Xeral de Política Lingüística (1986-1987), impulsou o uso do galego, galeguizando a administración dos centros docentes.
Reintegrado á Universidade, en 1990 obtivo á cátedra de Historia de la Lengua Española na Universidade de Oviedo e despois pasou á Universidade da Coruña, onde foi o primeiro catedrático de Gramática Histórica do Español.
Publicou artigos en revistas especializadas (Verba, Boletín Auriense, Gallaecia) e comunicacións e relatorios en congresos de Galicia e do estado. Pertenceu ao Grupo Marcelo Macías do Museo Arqueolóxico de Ourense.
Predecesor: Paz Lamela Vilariño |
Director xeral de Política Lingüística 1986 - 1987 |
Sucesor: Adolfo de Abel Vilela |
Obras
editar- "Vocabulario y notas etnográficas de la Mezquita (Ourense)".
- "El arado radial en el sur de la provincia de Orense".
- "Afinidades lingüisticas galego-portuguesas na fronteira de Ourense".
- "El habla del Valle de Verín".