Montes Tauros

Montes Tauros
Tipo	cordilleira
Parte de	cinturón alpino
Localización
Continente	Asia
División administrativa	Turquía
	36°59′47″N 33°00′07″L / 36.9964, 33.0019
Composto por	Western Taurus (en) ; Central Taurus (en) ; Southeastern Taurus (en)
Características
Altitude	3.756 m
Dimensións	600 () km ;
Punto máis alto	Demirkazık Dağı (pt) (3.756 m )
Material usado	rocha sedimentaria

Os montes Tauros (en turco: Toros Dağları) é unha cadea montañosa da Turquía meridional, que se estende ao longo duns 2 000 km, entre os confíns da fronteira turca con Irán, Iraq e Siria e a costa turca mediterránea, nas proximidades da illa de Rodas.

Este gran cordal está constituído por tres sectores principais.

Tres Tauros

Tauro Occidental

O Tauro Occidental desenvólvese nun grande arco que parte desde a península de Teke (entre o golfo de Fethiye e o golfo de Adalia) e alcanza o norte da cidade de Adalia. A cima máis elevada deste sector é o monte Bey Dağları que atinxe 3 086 m.s.n.m. O territorio ocupado polo cordal corresponde á antiga Licia, polo cal é tamén chamado Tauro de Licia.

Tauro Central

O Tauro Central: conforma a continuación cara ao leste do Tauro Occidental. Corre paralelo ao Mediterráneo, desde o golfo de Adalia até Adana. Denomínase tamén Tauro de Panfilia ou de Cilicia, por corresponderse con ambos os dous antigos países. Na parte oriental do Tauro Central áchanse as dúas áreas máis elevadas da cadea enteira, a de Bolkar Daglari (cuxo cume máis alto é o Medetsiz Tepe con 3.585 m) e a de Ala Daglari, na que se ergue o Demirkazik con 3 734 msnm, separadas polo vale dito desde antigo Portas Cilicias, que están sitas ao norte de Tarso.

Anti-Tauro

O Tauro Oriental, denominado tamén Anti-Tauro), sito ao leste do Tauro Central está constituído por dúas cadeas paralelas, o Tauro Oriental Interno e máis o Tauro Orientale Externo, separadas polo val do río Göksu. O Tauro Oriental Externo va desde o golfo de Alexandreta até as proximidades do lago Van, onde se prolonga ao leste por Irán a través dos montes Zagros, e ao norte do gran lago érguense xa os contrafortes do Cáucaso, como o monte Ararat, o teito de Turquía. Algúns dos seus contrafortes alcanzan a costa, determinando o perfil rochoso e acantilado dolitoral. O río Éufrates ten o seu nacemento na zona que se abre entre estes dous cordais do Anti-Tauro, ao norte da cidade de Erzurum. No Anti-Tauro érguese a maior cima de toda a cadea: o monte Cilo con 4 168 m, a suroeste da cidade de Hakäpi.

Outras características

Na zona entre o Tauro Central e Occidental xorden numerosos lagos a unha altitude de cerca de 1 000 m. Os máis extensos son o lago Beyşehir, o lago Eğirdir e o lago Burdur.

A zona dos Tauros está coberta de bandas boscosas, nas que predominan piñeiros, cedros, carballos e xenebros, que recobren as ladeiras até uns 2 500 m de altitude. É unha zona rica en xacementos minerais: cromo, ferro, cobre, chumbo e xofre. Na área practícase, fundamentalmente, o cultivo de cereais e a cría de gando por parte de poboacións nómades.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Foto da NASA Arquivado 21 de xaneiro de 2021 en Wayback Machine.