Narcís Oller
Narcís Oller i Moragas, nado en Valls en 1846 e finado en Barcelona en 1930, foi un escritor catalán. Considérase o creador da novela catalá moderna.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (ca) Narcís Oller i Moragas 10 de agosto de 1846 Valls, España |
| Morte | 26 de xullo de 1930 (83 anos) Barcelona, España |
| Lugar de sepultura | Poblenou Cemetery (en)  |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor, novelista, autor, tradutor, político |
| Xénero artístico | Dramaturxia |
| Influencias | |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Familia | |
| Fillos | María Oller Rabassa, Joan Oller i Rabassa |
Sinatura  | |
| Descrito pola fonte | Ensayo de un catálogo de periodistas españoles del siglo XIX (1903-1904), (sec:Oller (Narciso), p.313-314) Obálky knih,  |
  | |
Traxectoria
editarNado no seo dunha familia burguesa, quedou orfo aos tres anos e foi educado pola nai e o tío materno, quen lle transmitiu a súa afección literaria. Estudou dereito en Barcelona, onde se establece definitivamente en 1873, foi funcionario da deputación provincial de Barcelona e procurador dos tribunais.
Aínda que comezou escribindo en castelán, por influencia de Josep Yxart e J. Riera i Bertran converteuse ao catalanismo logo de acudir á celebración dos Jocs Florals de 1877.
Narcís Oller foi basicamente foi un narrador, destacando polas súas novelas realistas, influenciadas por Émile Zola. Escribiu tamén teatro e traduciu a autores europeos como Pavlovski, Lev Tolstoi, Carlo Goldoni ou Dumas.
Obras
editar- Un viaje de placer, 1868 (baixo o alcume de Plácido)
- Croquis del natural, 1879
- La papallona, 1882
- L'escanyapobres, 1884
- Vilaniu, 1885
- La febre d'or, 1890-1892
- La bogeria, 1898
- Teatre d'aficionats, 1900
- Pilar Prim, 1906
- Renyines d'enamorats, 1926 (teatro)