Takaaki Kajita

Takaaki Kajita
	;
Nome orixinal	(ja) 梶田隆章
Biografía
Nacemento	9 de marzo de 1959 (65 anos); Higashimatsuyama, Xapón
Residencia	Xapón
Educación	Saitama University (en) ; Universidade de Toquio ; Kawagoe Kōtō Gakkō (en)
Director de tese	Masatoshi Koshiba
Actividade
Campo de traballo	Física
Ocupación	físico, profesor universitario
Empregador	Universidade de Toquio ; Institute for Cosmic Ray Research (en)
Membro de	Science Council of Japan (en) ; Unión Astronómica Internacional
Premios
	(2016) Fundamental Physics Prize (pt) ; (2015) Persoa de Mérito Cultural; (2015) Premio Nobel de Física, premiado polo traballo oscilação de neutrinos (pt) ; (2015) Orde da Cultura; (2013) Julius Wess Prize (en) ; (2002) Prêmio Panofsky (pt) ; (1999) Premio Asahi; (1989) Prêmio Bruno Rossi (pt) ; (1988) Prêmio Nishina (pt) ; (1987) Premio Asahi; doutor honoris causa pola Universidade de Padua ;
Sitio web	ipmu.jp…

Takaaki Kajita (梶田隆章, Kajita Takaaki^?), nado en Higashimatsuyama o 9 de marzo de 1959, é un físico xaponés, coñecido polos seus experimentos de neutrinos en Kamiokande e no seu sucesor, Super-Kamiokande. En 2015, foi galardoado co Premio Nobel de Física xunto co físico canadense Arthur B. McDonald. O 1 de outubro de 2020, converteuse no presidente do Consello Científico do Xapón.

Este artigo amosa escritos xaponeses. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

Traxectoria

Kajita estudou na Universidade Saitama, graduándose en 1981. Recibiu o seu doutoramento en 1986 na Universidade de Toquio. Dende 1988, estivo no Instituto para a investigación de raios cósmicos da Universidade de Toquio, onde foi nomeado profesor asistente en 1992 e profesor en 1999.

Converteuse en director do Centro para Neutrinos Cósmicos do Instituto para a Investigación de Raios Cósmicos (ICRR) en 1999. En 2015, traballou no Instituto Kavli de física e matemáticas do universo en Toquio e é director de ICRR.^[1]

En 1988, descubriu xunto co equipo de Kamiokande un déficit de neutrinos muónicos nos neutrinos atmosféricos, fenómeno ao cal chamaron "anomalía de neutrinos atmosféricos" e en 1998 describiu as oscilacións de neutrinos.

Notas

↑ "Geschichte des ICRR, 2012". Arquivado dende o orixinal o 09 de outubro de 2015. Consultado o 6 de outubro de 2015.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Ficha en Nobelprize.org (en inglés)

[1] "Geschichte des ICRR, 2012". Arquivado dende o orixinal o 09 de outubro de 2015. Consultado o 6 de outubro de 2015.

[1]