-mento

Galego

• Etimoloxía: do latín -mentum ('instrumento', 'medio' ou 'resultado de').

• Pronuncia: /ˈmeŋ.to̯/ (AFI)

Sufixo

-mento

1. Definición impropia: Usado para formar substantivos a partir de verbos co sentido de acción, proceso ou resultado.

• Observacións: segundo a vogal da conxugación correspondente ao verbo base, toma as formas: -amento (de verbos en -ar), -emento (de verbos en -er) e -imento (de verbos en -ir).
• Exemplos: aparear → apareamento • padecer → padecemento • xurdir → xurdimento

Traducións

Nota: as palabras rematadas en -mento non necesariamente se traducen cos sufixos listados abaixo

• Alemán: -ment ^(de)
• Castelán: -miento ^(es)
• Catalán: -ment ^(ca)
• Francés: -ment ^(fr)
• Inglés: -ing ^(en), -ment ^(en)
• Italiano: -mento ^(it)
• Portugués: -mento ^(pt)
• Romanés: -mânt ^(ro)
• Ruso: -мент ^(ru)