aberrante

Galego

• Etimoloxía: do latín aberrans, -antis, participio de aberrare, «afastarse do camiño», «desviarse».

• Pronuncia: [a.βɛˈraŋ.tɪ] (AFI)

Adxectivo

aberrante (sg: aberrante; pl: aberrantes)

1. Que se desvía do considerado normal ou correcto.
   • Exemplo: Conduta aberrante.
     
     
   • Sinónimos: anormal.
2. (Anatomía) [Órgano ou tecido] que aparece fóra do seu lugar.
   • Exemplo: Arteria aberrante.
     
     
3. (Bioloxía) Que presenta características que se afastan das típicas da especie, ou do órgano, ou parte del, e que persiste nalgúns individuos con carácter inconstante.
   • Exemplo: Forma aberrante.