anxo

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués angeo, ango, do latín angelus, do grego antigo ἄγγελος.

• Pronuncia: /ˈan.ʃo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

anxo (sg: anxo; pl: anxos)

1. (Relixión) Ser etéreo presente nas crenzas de moitas relixións cuxos deberes son asistir e servir a Deus. Segundo as tres principais relixións monoteístas, os anxos actúan como mensaxeiros.
   • Exemplo: A hostia consagrada chámase 'pan dos anxos'.
     
     
   • Termos relacionados: arcanxo
2. (Deportes) Modalidade de salto de trampolín que se practica cos brazos estendidos e algo retrasados.
3. (Figurado) Persoa de excelente talante e considerada cos demais.

Formas incorrectas

• ánxel, castelanismo

Traducións

Traducións

Bretón: ael (br) Castelán: ángel (es) Francés: ange (fr)

Inglés: angel (en)

Portugués: anjo (pt) Saánich: LEŚOS (saánich).