aparellar

Galego

• Pronuncia: /apaɾeˈʎaɾ/ (AFI)

Verbo

aparellar

1. (Gandaría) Poñerlle os aparellos a un animal.
   • Sinónimos: arrear, afatar.
   • Antónimos: desaparellar, desarrear.
2. (Gandaría) Suxeitar a xugada ó xugo para turrar do carro ou arado.
   • Sinónimos: axugar, cangar, xoncer, xuncir, xunguir.
   • Antónimos: desaparellar.
3. Preparar unha embarcación cos aparellos necesarios para saír ao mar.
4. Ordenar algo para certo fin.

Traducións

• Castelán: aparejar ^(es).
• Catalán: aparellar ^(ca).
• Portugués: aparelhar ^(pt).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	aparellar
Xerundio	aparellando
Participio	aparellado, aparellada, aparellados, aparelladas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	aparello	aparellas	aparella	aparellamos	aparellades	aparellan
	Copretérito	aparellaba	aparellabas	aparellaba	aparellabamos	aparellabades	aparellaban
	Pretérito	aparellei	aparellaches	aparellou	aparellamos	aparellastes	aparellaron
	Antepretérito	aparellara	aparellaras	aparellara	aparellaramos	aparellarades	aparellaran
	Futuro	aparellarei	aparellarás	aparellará	aparellaremos	aparellaredes	aparellarán
	Pospretérito	aparellaría	aparellarías	aparellaría	aparellariamos	aparellariades	aparellarían
Modo Subxuntivo	Presente	aparelle	aparelles	aparelle	aparellemos	aparelledes	aparellen
	Pretérito	aparellase	aparellases	aparellase	aparellásemos	aparellásedes	aparellasen
	Futuro	aparellar	aparellares	aparellar	aparellarmos	aparellardes	aparellaren
Modo Imperativo	Afirmativo		aparella	aparelle1	aparellemos	aparellade	aparellen1
	Negativo		aparelles	aparelle1	aparellemos	aparelledes	aparellen1
Infinitivo conxugado		aparellar	aparellares	aparellar	aparellarmos	aparellardes	aparellaren

1 Vostede(s)

Catalán

Verbo

aparellar

1. Aparellar.