bioxénese

Galego

• Etimoloxía: composto de bio- e -xénese.

• Pronuncia: /bioˈʃɛne̝se̝/ (AFI)

Substantivo feminino

bioxénese (sg: bioxénese; pl: bioxéneses)

1. (Bioloxía) Principio segundo o cal un organismo vivo sempre se orixina doutro organismo vivo.
   • Antónimos: abioxénese, xeración espontánea.
2. (Filosofía) Teorías que buscan explicar a orixe da vida e os seres vivos.
3. Elaboración de produtos por medio de organismos vivos.

Traducións

• Alemán: Biogenese ^(de)
• Castelán: biogénesis ^(es)
• Catalán: biogènesi ^(ca)
• Danés: biogenese ^(da)
• Estoniano: biogenees ^(et)
• Finés: biogeneesi ^(fi)
• Francés: biogenèse ^(fr)
• Grego: βιογένεση ^(el)
• Ido: biogenezo ^(io)
• Inglés: biogenesis ^(en)
• Irlandés: bithghineas ^(ga)
• Lituano: biogenezė ^(lt)
• Polaco: biogeneza ^(pl)
• Portugués: biogênese ^(pt), biogénese ^(pt)
• Ruso: биогенез ^(ru)
• Sueco: biogenes ^(sv)
• Turco: biyogenez ^(tr)
• Vasco: biogenesi ^(eu)