cabalete

Galego

• Etimoloxía: de cabalo.

• Pronuncia: [ka.βaˈle.tɪ] (AFI)

Substantivo masculino

cabalete (sg: cabalete; pl: cabaletes)

1. Obxecto formado por unha peza horizontal sostida por pés.
2. Armazón de tres pés empregada para pintar cadros ou lenzos.
3. Cumio dun tellado dividido en dúas augas.
4. Mollos colocados oblicuamente e que fan unha forma cónica; meda.
5. Peza da caneta do muíño.
6. Antigo instrumento usado nas torturas.

Termos relacionados

• cabalgata
• cabalgada
• cabalgar
• cabalete
• cabala
• cabalar
• cabalaxe
• cabaleriza
• cabaliño
• cabalo
• cabalón
• ao cabalete

Traducións

• Castelán: caballete ^(es).
• Francés: chevalet ^(fr) (2).
• Portugués: cavalete ^(pt).