cabeza

Galego

Debuxo dunha cabeza.

• Etimoloxía: do latín capitia.

• Pronuncia: [kaˈβe.θɐ] (AFI)

Substantivo feminino

cabeza (sg: cabeza; pl: cabezas)

1. (Anatomía) Parte superior do corpo humano.
   • Exemplo: Na cabeza levaba un chapeu negro carbón.
     
     
   • Sinónimos: cachola.
2. (Alimentación) Parte do solombo correspondente á parte máis grosa deste e onde se atopan as chamadas orellas.
   • Exemplo: Da cabeza do solombo vacún sácase o chateaubriand.
     
     

Traducións

anatomía

Africáner: kop (af). Albanés: kokë (sq). Alemán: Kopf (de). Árabe: رأس (ar). Armenio: գլուխ (hy). Asturiano: cabeza (ast), tiesta (ast). Azarí: baş (az).

Bretón: penn (br). Castelán: cabeza (es). Catalán: cap (ca). Cheién: me'ko (chy). Corso: capu (co). Esloveno: glava (sl). Francés: cap (fr), tête (fr). Grego: κεφάλι (el), κεφαλή (el).

Inglés: head (en). Inglés antigo: heafod (ang), hafela (ang). Italiano: testa (it). Náhuatl: cuaitl (nah) Polaco: głowa (pl). Portugués: cabeça (pt). Vasco: buru (eu).

Asturiano

• Etimoloxía: do latín capitia.

• Pronuncia: [ kaˈβeθa ] (AFI)

Substantivo feminino

cabeza (sg: cabeza; pl: cabeces)

1. (Anatomía) Cabeza.
   • Sinónimos: tiesta.

Castelán

• Etimoloxía: do latín capitia.

Substantivo feminino

cabeza (sg: cabeza; pl: cabezas)

1. (Anatomía) Cabeza, cachola.