cadeira

Galego

• Etimoloxía: do latín cathedra.

• Pronuncia: /kaˈðejɾa/ (AFI)

• Escoitar: «cadeira» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo feminino

cadeira (sg: cadeira; pl: cadeiras)

1. Utensilio que serve para sentar, co que pode permitir comodidade a unha persoa cando se sente cansa, fatigada, ou simplemente quere posicionarse dun xeito estable sen cansar.
   • Observacións: Pode ser de madeira, ferro, plástico e estar amortecida por tea ou non. Ten unha pousadeira na que se apoian as nádegas e un respaldo para apoio da columna vertebral.
   • Termos relacionados: solio, andas, sela, cadeira xestatoria, cadeira papal, palio, sofá, diván, escabel, canapé, poltrona, cadeira de brazos, abaneadoira, puf, asento.
2. (Anatomía) Parte do corpo humano correspondente ó cóccis, onde se xuntan as cabezas ou apófises dos fémures.
   • Exemplo: Aquela moza ten unhas cadeiras moi anchas, non ha ter problemas para ter fillos.
     
     
   • Sinónimos: cadril.
3. (Alimentación) Peza de carne de vacún procedente da parte superior da coxa, onda os cadrís, que enche a cara superior do óso coxal.
   • Sinónimos: croca, cuada.

Traducións

Utensilio.

Africáner: stoel (af) Albanés: karrige (sq) Alemán: Stuhl (de) Armenio: աթոռ (hy) Bretón: kador (br) Castelán: silla (es) Catalán: cadira (ca) Checo: židle (cs) Cheién: táxe'êséestôtse (chy) Córnico: kader (kw) Danés: stol (da) Esperanto: seĝo (eo) Feroés: stólur (fo) Finés: tuoli (fi) Francés: chaise (fr) Frisón: stoel (fy)

Gaélico escocés: cathair (gd) Galés: cadair (cy) Grego: καρέκλα (el) (karékla) Húngaro: szék (hu) Ido: stulo (io) Inglés: chair (en) Inglés antigo: stol (ang) Irlandés: cathaoir (ga) Islandés: stóll (is) Italiano: sedia (it) Konkani: khursi (kok) Latín: cathedra (la) f, sedes (la) f Letón: krēsls (lv) Lituano: kėdė (lt) Maia iucateco: k’anche’ (yua) Maltés: kursi (mt)

Neerlandés: stoel (nl), zetel (nl) Noruegués: stol (no) Occitano: cadièra (oc) Papiamento: stul (pap) Polaco: krzesło (pl) Portugués: cadeira (pt) Romanés: scaun (ro) Ruso: стул (ru) Sranan: sturu (srn) Suahili: kiti (sw) Sueco: stol (sv) Tagalo: sílya (tl), úpuan (tl) Turco: sandalye (tr) Vasco: aulki (eu) Xaponés: 椅子 (ja) Zulú: isihlalo (zu)

Parte do corpo.

Alemán: Hüfte (de) Bretón: lez (br) f, kroazell (br) f Castelán: cadera (es) f

Esloveno: kolk (sl) Francés: hanche (fr) f Inglés: hip (en)

Italiano: anca (it) Portugués: cadeira (pt) f Vasco: aldaka (eu)

Peza de carne.

Ver croca.

Portugués

• Etimoloxía: do latín cathedra.

• Pronuncia: en AFI: /kaˈdɛjra/; en SAMPA: /kaˈdEjra/ (AFI)

Substantivo feminino

cadeira (sg: cadeira; pl: cadeiras)

1. Cadeira (utensilio).
2. (Anatomía) Cadeira (parte do corpo).