chorar

Galego

• Etimoloxía: do latín plorāre.

• Pronuncia: /t͡ʃoˈɾaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

chorar

1. Deitar bágoas.
   • Sinónimos: bagoar, bagoxar, bagullar, esbagoar, esbagullar, lagrimexar, lepear.

Traducións

• Alemán: weinen ^(de).
• Bretón: gouelañ ^(br)
• Castelán: lagrimear ^(es), llorar ^(es).
• Catalán: plorar ^(ca).
• Feroés: gráta ^(fo).
• Francés: pleurer ^(fr).
• Inglés: weep ^(en), tear ^(en), cry ^(en).
• Inuktitut: ᕿᐊ- ^(iu), qia- ^(iu).
• Irlandés: goil ^(ga).
• Islandés: gráta ^(is).
• Italiano: piangere ^(it).
• Maia iucateco: ook’ol ^(yua).
• Neerlandés: wenen ^(nl).
• Occitano: plorar ^(oc).
• Polaco: płakać ^(pl).
• Portugués: chorar ^(pt).
• Turco: ağlamak ^(tr).
• Vasco: negar egin ^(eu).
• Xaponés: 泣く ^(ja).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	chorar
Xerundio	chorando
Participio	chorado, chorada, chorados, choradas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	choro	choras	chora	choramos	chorades	choran
	Copretérito	choraba	chorabas	choraba	chorabamos	chorabades	choraban
	Pretérito	chorei	choraches	chorou	choramos	chorastes	choraron
	Antepretérito	chorara	choraras	chorara	choraramos	chorarades	choraran
	Futuro	chorarei	chorarás	chorará	choraremos	choraredes	chorarán
	Pospretérito	choraría	chorarías	choraría	chorariamos	chorariades	chorarían
Modo Subxuntivo	Presente	chore	chores	chore	choremos	choredes	choren
	Pretérito	chorase	chorases	chorase	chorásemos	chorásedes	chorasen
	Futuro	chorar	chorares	chorar	chorarmos	chorardes	choraren
Modo Imperativo	Afirmativo		chora	chore1	choremos	chorade	choren1
	Negativo		chores	chore1	choremos	choredes	choren1
Infinitivo conxugado		chorar	chorares	chorar	chorarmos	chorardes	choraren

1 Vostede(s)

Castelán

Verbo

chorar

1. (Vulgar) Roubar.

Portugués

• Etimoloxía: do latín plorāre.

Verbo intransitivo

chorar

1. Chorar.