cuberto

Galego

• Pronuncia: /kuˈβɛɾto̝/ (AFI)

Substantivo masculino

cuberto (sg: cuberto; pl: cubertos)

1. (Arquitectura) Construción rústica, con tellado con ou sen paredes, para garda-la leña, os aveños, ou as ferramentas.
   • Sinónimos: alboio, alpendre, cabanel, caustra, chapitel, pendello, sobeira.
2. (Hostalería) Xogo composto de garfo, coitelo e culler. Ex. Falta un cuberto na mesa.

Traducións

Construción rústica

Ruso: навес (ru), крыша (ru), сарай (ru), овин (ru)

Adxectivo

cuberto (ms: cuberto; mpl: cubertos; fs: cuberta; fpl: cubertas)

1. (Meteoroloxía) Dise do ceo cunha nubosidade superior aos sete oitavos do total.
   • Antónimos: claro.

Verbo

cuberto (ms: cuberto; mpl: cubertos; fs: cuberta; fpl: cubertas)

1. Participio do verbo cubrir.