deflagración
Galego
Etimoloxía: do latín dēflāgrātiō, dēflāgrātiōnis, derivado de deflāgrō, deflāgrāre (arder até consumirse), á súa vez de flāgrō, flāgrāre (arder).
Pronuncia: /deflaɣɾaˈθjoŋ/ (AFI)
Substantivo feminino
deflagración (sg: deflagración; pl: deflagracións)
- Acción ou efecto de deflagrar (arder unha substancia subitamente con chama e sen explosión).
- Física) Proceso de combustión rápida e intensa, en particular a que se estende de modo subsónico e por condución térmica.
Traducións
- Alemán: Verpuffung (de), Deflagration (de)
- Castelán: deflagración (es)
- Catalán: deflagració (ca)
- Francés: déflagration (fr)
- Inglés: deflagration (en)
- Italiano: deflagrazione (it)
- Portugués: deflagração (pt)
Castelán
- Etimoloxía: do latín dēflāgrātiō, dēflāgrātiōnis, derivado de deflāgrō, deflāgrāre (arder até consumirse), á súa vez de flāgrō, flāgrāre (arder).
Substantivo feminino
deflagración (sg: deflagración; pl: deflagraciones)