foguete

Galego

• Etimoloxía: de fogo.

• Pronuncia: /foˈɣete̝/ (AFI)

• Escoitar: «foguete» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

foguete

1. Artificio de pólvora.
   • Sinónimos: bomba, fogo.
2. Proxectil cun mecanismo de propulsión.
3. (Astronomía) Vehículo ou aeronave que obtén o seu empuxe pola reacción da expulsión rápida de gases de combustión desde un motor foguete.
4. Sinal marítimo de alarma ou de auxilio.

Termos relacionados

• botar un foguete
• foguete de elevación
• foguete de sinais
• foguete granífugo

Traducións

• Alemán: Rakete ^(de)
• Castelán: cohete ^(es)
• Chinés: 火箭 ^(zh)
• Francés: fusée ^(fr), roquette ^(fr)
• Inglés: rocket ^(en)
• Italiano: razzo ^(it)
• Portugués: foguete ^(pt)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da astronomía