galego

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués galego, do latín Gallaecus ("un galego"), por sonorización de oclusiva velar inicial, simplificación de xeminada lateral e sonorización de oclusiva velar intervocálica, de Callaecus ("unha persoa dunha tribo do noroeste ibérico"), do prerromano ibérico, do protocéltico *kallī- ("madeira") ou do protoindoeuropeo *kl̥H-ní-s ("outeiro"), do protoindoeuropeo *kelH-, e un sufixo do latín *-aecus de orixe lusitana ou céltica hispana.

• Pronuncia: /ɡaˈle.ɣʊ/ (estándar), /χaˈle.χʊ/ (dialectal), /ħaˈle.ħʊ/ (dialectal) (AFI)

Adxectivo

galego (ms: galego; mpl: galegos; fs: galega; fpl: galegas)

1. Relativo a Galicia.
2. Relativo á lingua galega.

Traducións

Relativo a Galicia.

Alemán: Galizisch (de). Aragonés: gallego (an). Asturiano: gallegu (ast). Bielorruso: галіцыйская (be) Castelán: gallego (es). Catalán: gallec (ca). Checo: galicijský (cs). Danés: galicisk (da). Feroés: Galliskt (fo). Finés: galicia (fi). Francés: galicien (fr). Galés: Galisaidd (cy).

Grego: Γαλικιανά (el). Húngaro: Galíciai (hu). Inglés: Galician (en). Interlingua: Callaecus (ia). Italiano: galiziano (it). Maltés: Gallegjan (mt). Mokxa: Галициень (mdf). Neerlandés: Galicisch (nl). Nepalés: गलिसियाली (ne). Occitano: galèc (oc)

Polaco: galicyjski (pl). Portugués: galego (pt). Romanés: galiţian (ro). Ruso: галисийский (ru) Sorabo: Galicišćina (wen). Siciliano: galizzianu (scn) Sueco: galiciska (sv). Tailandés: ภาษากาลิเชีย (th). Ucraíno: галісійський (uk) Urdú: گاليشيائي (ur). Valón: Galicyin (wa). Véneto: gaƚisian (vec) Xaponés: ガリシア語 (ja). Xeorxiano: გალისიური (ka)

Relativo á lingua galega.

Alemán: Galizisch (de). Asturiano: gallegu (ast). Aragonés: gallego (an). Castelán: gallego (es). Catalán: gallec (ca). Checo: galicijský (cs). Danés: galicisk (da). Feroés: Galliskt (fo). Finés: galicia (fi). Francés: galicien (fr). Galés: Galisaidd (cy).

Grego: Γαλικιανά (el). Húngaro: Galíciai (hu). Inglés: Galician (en). Interlingua: Callaecus (ia). Italiano: galiziano (it). Maltés: Gallegjan (mt). Mokxa: Галициень (mdf). Neerlandés: Galicisch (nl). Nepalés: गलिसियाली (ne). Occitano: galèc (oc)

Polaco: Galicyjski (pl). Portugués: galego (pt). Romanés: galiţian (ro). Ruso: галисийский (ru) Sorabo: Galicišćina (wen). Siciliano: galizzianu (scn) Sueco: galiciska (sv). Tailandés: ภาษากาลิเชีย (th). Urdú: گاليشيائي (ur). Valón: Galicyin (wa). Véneto: gaƚisian (vec) Xaponés: ガリシア語 (ja).

Substantivo

galego (ms: galego; mpl: galegos; fs: galega; fpl: galegas)

1. (Xentilicio) Habitante de Galicia.

Traducións

Galego (habitante)

Alemán: Galizisch (de). Aragonés: gallego (an). Asturiano: gallegu (ast). Castelán: gallego (es). Catalán: gallec (ca). Checo: galicijský (cs). Danés: galicer (da). Feroés: Galliskt (fo). Finés: galicia (fi). Francés: galicien (fr).

Galés: Galisaidd (cy). Grego: Γαλικιανά (el). Húngaro: Galíciai (hu). Interlingua: Callaecus (ia). Italiano: galiziano (it). Maltés: Gallegjan (mt). Mokxa: Галициень (mdf). Neerlandés: Galicisch (nl). Nepalés: गलिसियाली (ne). Occitano: galèc (oc)

Polaco: Galicyjski (pl). Portugués: galego (pt). Romanés: galiţian (ro). Sorabo: Galicišćina (wen). Siciliano: galizzianu (scn) Sueco: galiciska (sv). Tailandés: ภาษากาลิเชีย (th). Ucraíno: галісієць (uk) Urdú: گاليشيائي (ur). Valón: Galicyin (wa). Véneto: gaƚisian (vec) Xaponés: ガリシア語 (ja).

Substantivo masculino

galego (sg: galego; pl: galegos)

1. (Lingüística) Lingua románica falada en Galicia, no occidente de Asturias e de Castela e León e en tres concellos de Estremadura.

Termos relacionados

• galegada
• galegofalante
• galego-portugués
• galeguidade
• galeguismo
• galeguista
• galeguización
• galeguizador
• galeguizar

Traducións

Galego (lingua)

Africáner: Galicies (af) Albanés: gjuha galiciane (sq) Alemán: Galizisch (de). Alto sorabo: galiciski (hsb) Aragonés: gallego (an). Armenio: գալիսերեն (hy) Arromanés: galiţianâ (rup) Asturiano: gallegu (ast). Baixo alemán: Galizisch (nds) Bengalí: গ্যালিশিয় (bn) Bretón: galizeg (br) Castelán: gallego (es). Catalán: gallec (ca). Checo: galicijština (cs). Cheroqui: ᎦᎵᎧ (chr). Coreano: 갈리시아어 (ko) Corso: galizianu (co) Danés: Galicisk (da). Esloveno: galicijščina (sl). Feroés: Galliskt (fo). Finés: galicia (fi), galego (fi).

Francés: galicien (fr). Galés: Galisaidd (cy). Grego: Γαλικιανά (el). Húngaro: Galíciai (hu). Ido: Galisiana (io) Inglés: Galician (en). Interlingua: Callaecus (ia). Islandés: galisíska (is) Italiano: galiziano (it). Maltés: Gallegjan (mt), Galizjan (mt). Mokxa: Галициень (mdf). Náhuatl: galiciatlahtōlli (nah), gallegotlahtolli (nah). Neerlandés: Galicisch (nl).

Nepalés: गलिसियाली (ne). Occitano: galèc (oc) Polaco: Galicyjski (pl). Portugués: galego (pt). Romanés: galiţian (ro). Ruso: галисийский (ru) Sorabo: Galicišćina (wen). Siciliano: galizzianu (scn) Suahili: kigalicia (sw) Sueco: galiciska (sv). Tailandés: ภาษากาลิเชีย (th). Taxico: галисиягӣ (tg) Ucraíno: галісійська (uk) Urdú: گاليشيائي (ur). Valón: Galicyin (wa). Vasco: galiziera (eu) Véneto: gaƚisian (vec) Vietnamita: tiếng Galicia (vi) Xaponés: ガリシア語 (ja). Xeorxiano: გალისიური (ka)

Portugués

• Pronuncia: /gaˈle.gu/ (Brasil) (AFI)

Adxectivo

galego (ms: galego; mpl: galegos; fs: galega; fpl: galegas)

1. Galego (relativo a Galicia).
2. Galego (relativo á lingua galega).

Substantivo

galego (ms: galego; mpl: galegos; fs: galega; fpl: galegas)

1. (Xentilicio) Galego (habitante de Galicia).

Substantivo masculino

galego (sg: galego; pl: galegos)

1. (Lingüística) Galego.