hidróxeno

Galego

• Etimoloxía: composto de hidro- + -xeno, do francés hydrogène, nome proposto por Antoine Lavoisier, do grego antigo ὕδωρ (auga) e γεν- (crear, xerar).

• Pronuncia: /iˈðɾɔʃe̝no̝/ (AFI)

Substantivo masculino

hidróxeno (sg: hidróxeno; pl: hidróxenos)

1. (Química) Elemento químico de número atómico 1, descuberto por Boyle en 1671. En condicións normais de presión e temperatura preséntase como un gas diatómico altamente inflamable, incoloro e inodoro. É o elemento químico máis lixeiro e o máis abundante do universo. É un dos compoñentes da auga e da maioría das substancias orgánicas. O seu símbolo é H.

Traducións

• Alemán: Wasserstoff ^(de).
• Castelán: hidrógeno ^(es).
• Francés: hydrogène ^(fr).
• Inglés: hydrogen ^(en).
• Italiano: idrogeno ^(it).
• Neerlandés: waterstof ^(nl).
• Portugués: hidrogénio ^(pt), hidrogênio ^(pt).
• Sueco: väte ^(sv).

• Africáner: waterstof ^(af)
• Albanés: hidrogjeni ^(sq)
• Alemánico: Wasserstoff ^(gsw)
• Árabe: هيدروجين ^(ar)
• Aragonés: idrochén ^(an)
• Armenio: ջրածին ^(hy)
• Asturiano: hidróxenu ^(ast)
• Azarí: hidrogen ^(az)
• Baixo alemán: Waterstoff ^(nds)
• Baixo saxón holandés: waeterstof ^(nds-nl)
• Vasco: hidrogeno ^(eu)
• Bávaro: Wassastoff ^(bar)
• Bengalí: হাইড্রোজেন ^(bn)
• Bielorruso: вадарод ^(be)
• Bielorruso clásico: вадарод ^(be-tarask)
• Bosníaco: vodonik ^(bs)
• Bretón: hidrogen ^(br)
• Búlgaro: водород ^(bg)
• Catalán: hidrogen ^(ca)
• Cebuano: idroheno ^(ceb)
• Chinés: 氢 ^(zh)
• Coreano: 수소 ^(ko)
• Corso: idrogenu ^(co)
• Crioulo haitiano: idwojèn ^(ht)
• Croata: vodik ^(hr)
• Danés: m ^(da)
• Erza: ведь чачтый ^(myv)
• Esperanto: hidrogeno ^(eo)
• Estoniano: vesinik ^(et)
• Feroés: hydrogen ^(fo)
• Finés: vety ^(fi)
• Flamengo occidental: woaterstof ^(vls)
• Ripuario: Wasserstoff ^(ksh)
• Friulano: idrogjen ^(fur)
• Frisón oriental: woaterstof ^(stq)
• Gaélico escocés: haidreagain ^(gd)
• Irlandés: hidrigin ^(ga)
• Galés: hydrogen ^(cy)
• Xeorxiano: წყალბადი ^(ka)
• Grego: υδρογόνο ^(el)
• Gujarati: હાઈડ્રોજન ^(gu)
• Hakka: khîn ^(hak)
• Alto sorabo: wodźik ^(hsb)
• Hawaiano: eawai ^(haw)
• Hebreo: מימן ^(he)
• Hindi: हाइड्रोजन ^(hi)
• Húngaro: hidrogén ^(hu)
• Ido: hidrogeno ^(io)
• Indonesio: hidrogen ^(id)
• Interlingua: hydrogeno ^(ia)
• Islandés: vetni ^(is)
• Xaponés: 水素 ^(ja)
• Xavanés: hidrogen ^(jv)
• Canarés: ಜಲಜನಕ ^(kn)
• Khmer: អ៊ីដ្រូសែន ^(km)
• Kotava: lavaga ^(avk)
• Kurdo: hîdrojen ^(ku)
• Latín: hydrogenium ^(la)
• Letón: ūdeņradis ^(lv)
• Limburgués: waterstof ^(li)
• Lingala: idrojɛ́ní ^(ln)
• Lituano: vandenilis ^(lt)
• Lojban: cidro ^(jbo)
• Lombardo: idrògen ^(lmo)
• Luxemburgués: Waasserstoff ^(lb)
• Macedonio: водород ^(mk)
• Malaio: hidrogen ^(ms)
• Malaiala: ഹൈഡ്രജന് ^(ml)
• Maltés: idroġenu ^(mt)
• Manés: hiddragien ^(gv), heedrageen ^(gv)
• Maorí: hauwai ^(mi)
• Marathi: हायड्रोजन ^(mr)
• Mongol: устөрөгч ^(mn)
• Nepalés: हाइड्रोजन ^(ne)
• Noruegués: hydrogen ^(no)
• Noruegués nynorsk: hydrogen ^(no)
• Novial: hidrogene ^(nov)
• Occitano: idrogèn ^(oc)
• Osetio: донгуыр ^(os)
• Urdú: آبگر ^(ur)
• Usbeco: vodorod ^(uz)
• Papiamento: hidrogeno ^(pap)
• Punjabi: ਹਾਈਡ੍ਰੋਜਨ ^(pa)
• Persa: هیدروژن ^(fa)
• Pitcairnés: hiidrojen ^(pih)
• Polaco: wodór ^(pl)
• Quechua: yakuchaq ^(qu)
• Romanés: hidrogen ^(ro)
• Ruso: водород ^(ru)
• Saami do norte: čáza ^(se)
• Samoxiciano: ondėnilis ^(sgs)
• Sánscrito: हाइड्रोजन ^(sa)
• Sardo: idrogeno ^(sc)
• Serbio: водоник ^(sr)
• Serbocroata: vodonik ^(sh), vodik ^(sh)
• Siciliano: idrògginu ^(scn)
• Eslovaco: vodík ^(sk)
• Esloveno: vodik ^(sl)
• Sundanés: hidrogén ^(su)
• Suahili: hidrojeni ^(sw)
• Taxico: ҳидроген ^(tg)
• Tagalo: idroheno ^(tl)
• Támil: ஐதரசன் ^(ta)
• Checo: vodík ^(cs)
• Chuvaxo: водород ^(cv)
• Telugú: హైడ్రోజన్ ^(te)
• Tailandés: ไฮโดรเจน ^(th)
• Tongano: ʻeavai ^(to)
• Turco: hidrojen ^(tr)
• Ucraíno: водень ^(uk)
• Vietnamita: hiđrô ^(vi)
• Volapuk: hidrin ^(vo)
• Valón: idrodjinne ^(wa)
• Chinés wu: 氢 ^(wuu)
• Yiddish: הידראגען ^(yi)

Véxase tamén

• Apéndice: Elementos químicos