italiano

Galego

• Etimoloxía: do italiano italiano.

• Pronuncia: /itaˈljanʊ/ (AFI)

Substantivo masculino

---

	singular	plural
masculino	italiano	italianos
feminino	italiana	italianas

1. (Linguas do mundo) Lingua románica falada en Italia, San Marino, Cidade do Vaticano, Suíza e en lugares de Córsega, Malta, Francia e Mónaco por 62 millóns de persoas. Ten numerosas variantes: ligur, piemontés, siciliano, lombardo, salentino, emiliano, véneto, florentino, sienés, lucano-calabrés, arentino, campano, pullés, grossetano-amiatino, apuano, marquisano, umbro, lacial, cicolano-reatino-aquilano, molisano.
2. (Xentilicio) Habitante ou natural de Italia.

Traducións

italiano (lingua)

Castelán: italiano (es). Catalán: italià (ca).

Francés: italien (fr). Italiano: italiano (it).

Portugués: italiano (pt).

italiano (xentilicio)

Castelán: italiano (es). Catalán: italià (ca).

Francés: Italien (fr). Italiano: italiano (it).

Portugués: italiano (pt).

Adxectivo

---

	singular	plural
masculino	italiano	italianos
feminino	italiana	italianas

1. Relativo ou pertencente a Italia.

italiano (adxectivo)

Castelán: italiano (es). Catalán: italià (ca).

Francés: italien (fr). Italiano: italiano (it).

Portugués: italiano (pt).