latín científico

Galego

• Etimoloxía: de latín e científico.

• Pronuncia: /laˈtiŋ θjɛnˈtifiko̝/ (AFI)

Locución substantiva masculina

latín científico

1. (Terminoloxía) Termo empregado na momenclatura científica e técnica modernas acuñado á maneira latina. Emprégase sobre todo en bioloxía, para denominar as especies de seres vivos ou extintos (o denominado nome científico ou nomenclatura binomial), e outros taxons, ou en expresións como in vivo. in vitro, etc; en anatomía, para nomear os distintos órganos (ósos, músculos, arterias, veas, etc e as súas partes ou estruturas —Nomina Anatomica de Basilea—) e tamén en medicina para designar algunhas enfermidades, signos e síntomas (angor abdominlis, ictus, diabetes mellitus, etc), e en termos como , ante morten, peri mortem, post mortem, etc.

Sinónimos

• latín moderno
• neolatín
• novo latín

Termos relacionados

• latín
• nome científico
• Terminoloxía Anatómica Internacional

Traducións

• Castelán: latín científico ^(es)