opoñer

Galego

• Etimoloxía: do latín opponĕre.

• Pronuncia: /o.po.ˈɲeɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

opoñer

1. Facer que se enfronten dúas ou máis cousas ou persoas entre si.
   • {{exemplo|En moitas ocasións e mellor opoñer o útil ao agradábel. O campionato opuxo varios equipos da comarca.
2. Observar ao mesmo tempo varias cousas ou persoas para ver as diferenzas existentes entre elas.
   • Exemplo: Opoñer dúas terorías.
     
     
3. Poñer ou dicir en contra, presentar como obstáculo.
   • Exemplo: A iso que dis non hai nada que opoñer. Os ladróns opuxéronlle resistencia á policía
     
     .

Verbo pronominal

opoñer

1. Facer fronte, mostrarse contrario a algo ou a alguén.
   • Exemplo: O fillo oponse ao pai. Os sindicatos opóñense a esa medida do Goberno. Grande oponse a pequeno.
     
     

Termos relacionados

opoñente, opoñerse, opoñíbel, opoñible