orquestra
Galego
Etimoloxía: do latín orquestram, do grego antigo ὀρχήστρα (orkhestra).
Pronuncia: [ɔɾˈkɛs.tɾɐ] (AFI)
Substantivo feminino
orquestra (sg: orquestra; pl: orquestras)
- (Música) Grupo de músicos que interpretan obras musicais con diversos instrumentos.
- Espazo semicircular diante do escenario usado polo coro e os músicos nos teatros helenos da Antigüidade.
- Área nun teato onde se poñen os músicos, normalmente xusto diante e debaixo do escenario.
Termos relacionados
Traducións
- Francés: orchestre (fr)
- Africáner: orkes (af)
- Alemán: Orchester (de)
- Inglés: orchestra (en)
- Árabe: أوركسترا (ar) (ʾurkistrā)
- Armenio: նվագախումբ (hy) (nvagaxumb)
- Catalán: orquestra (ca)
- Coreano: 오케스트라 (ko) (okeseuteura)
- Danés: orkester (da)
- Castelán: orquesta (es)
- Esperanto: orkestro (eo)
- Estoniano: orkester (et)
- Finés: orkesteri (fi)
- Xeorxiano: ორკესტრი (ka) (orkestri)
- Grego: ορχήστρα (el) (orkhístra)
- Hebreo: תזמורת (he)
- Húngaro: zenekar (hu)
- Ido: orkestro (io)
- Xaponés: オーケストラ (ja) (ōkesutora)
- Letón: orķestris (lv)
- Lituano: orkestras (lt)
- Neerlandés: band (nl), muziekkorps (nl), orkest (nl)
- Papiamento: orkesta (pap)
- Polaco: orkiesta (pl)
- Portugués: orquestra (pt)
- Romanés: orchestră (ro)
- Ruso: оркестр (ru) (ork’éstr)
- Eslovaco: orchester (sk)
- Esloveno: orkester (sl)
- Sueco: orkester (sv)
- Tagalo: orkésta (tl)
- Checo: orchestr (cs)
- Tsolyáni: hisémotlekh
- Turco: orkestra (tr)
- Ucraíno: оркестр (uk) (orkestr)
Véxase tamén
Catalán
Substantivo feminino
orquestra (sg: orquestra; pl: orquestres)
Portugués
Substantivo feminino
orquestra (sg: orquestra; pl: orquestras)