pa

Grafías semellantes:     PA ,    Pa ,    pA ,    pá

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués paa, do latín pāla, do protoindoeuropeo *pak-slo-, de *pag-.

• Pronuncia: [ˈpa] (AFI)

Substantivo feminino

pa (sg: pa; pl: pas)

1. Ferramenta formada por unha superficie plana ou cóncava cun mango, para coller diversos materiais.
2. Por extensión, cantidade dese material que se colle con esta ferramenta.
   • Exemplo: Bota dúas pas máis de cemento.
     
     
   • Sinónimos: pada, padexada.
3. Utensilio de cociña para servi-la comida.
   • Exemplo: Usa a pa para servi-lo peixe.
     
     
4. Parte ancha dunha aixada, do timón ou do remo.
5. (Deportes) Táboa con mango coa que se golpea a pelota en certos deportes.
6. (Anatomía) Óso ancho, plano e de forma triangular, situado no lombo debaixo dos ombreiros, que xogan cos úmeros e as clavículas.
   • Sinónimos: espádoa, escápula, omoplata, paleta.
7. Parte superior das extremidades anteriores dos animais domésticos, que asenta sobre a escápula.
8. (Anatomía) Dente, de leite, que botan os animais domésticos. Dise por analoxía coa ferramenta así chamada.

Termos relacionados

• pa do muíño
• pa do peito
• pa mecánica

Traducións

• Alemán: Schulterblatt ^(de).
• Castelán: pala (es) (1, 3, 4, 5, 8); paletada (es) (2);omóplato (es) (6)
• Francés: omoplates ^(fr).
• Inglés: scapula ^(en).
• Portugués: pá ^(pt), omoplata ^(pt).

Véxase tamén

• Na wikipedia pa

Catalán

• Etimoloxía: do latín panis.

Substantivo masculino

pa (sg: pa; pl: pans)

1. (Alimentación) Pan.

Lojban

Número cardinal

pa

1. Un.