parrulo

Galego

• Pronuncia: /paˈrulo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

parrulo

1. (Ornitoloxía) Pato.

Traducións

• Alemán: Ente ^(de), Erpel ^(de), Enterich ^(de)
• Asturiano: coríu ^(ast), curru ^(ast), patu ^(ast)
• Castelán: pato ^(es)
• Francés: canard ^(fr)
• Inglés: duck ^(en)
• Polaco: kaczor ^(pl)
• Portugués: pato ^(pt)
• Suahili: bata ^(sw)
• Sueco: drake ^(sv)

Adxectivo

parrulo

1. Dise da persoa fácil de enganar.
   • Sinónimos: pimpín.
   • Observacións: Tamén substantivo.